พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ชานเมือง |
น. อุปนคร. ค. นคราสนฺน |
สถานที่ | ||
ชานเรือน |
ดู ชานบ้าน. | อาคารและส่วนประกอบ | ||
ชาม |
น. มลฺลก. สราว. กปาลก., กโรฏิก., ถาลิ, ถาลก., | ภาชนะ | ||
ชามกะละมัง |
น. มหามลฺลก. มหาสราว. | ภาชนะ | ||
ชามข้าว |
น. ภตฺตถาลิก., | ภาชนะ | ||
ชามเปล |
น. คมฺภีรสูปถาลิ, | ภาชนะ | ||
ชาย |
(คน) | น. ปุริส. | บุคคล | |
ชาย |
(ขอบ) | น. ปริยนฺต. ทสา, | ผ้า | |
ชายกระเบน |
น. กจฺฉา, กจฺฉพนฺธน., สํเวลฺลิ, | เสื้อผ้า | ||
ชายครุย |
น. อาภุชิตทสา, | เสื้อผ้า | ||
ชายคา |
น. นิพฺพ., นิมฺพ., ฉทฺทโกฏิ, นิมฺพโกส. โอสฺสวน., ฉทนนฺต., | อาคารและส่วนประกอบ | ||
ชายจีวร |
น. จีวรกณฺณ. | ผ้า | ||
ชายชาตรี |
ค. ติกฺขเวท ติกฺขมนฺต ยุทฺธวีร
ชายชาตรี น.… |
บุคคล | ||
ชายชาติทหาร |
ค. สูร วีร วิกฺกนฺต | บุคคล | ||
ชายชู้ |
น. ชาร. อุปปติ. อจฺจปติ. ปรทาริก. กามมิจฺฉาจารี. | บุคคล, ชู้ | ||
ชายตามอง |
น. อปางฺควิโลกน., อปางฺคทิฏฺฐิ, ก. อกฺขิโกฏิยา โอโลเกติ, อฑฺฒกฺขิเกน โอโลเกติ |
กิริยาอาการ | ||
ชายทะเล |
น. สมุทฺทเวลา, สมุทฺทกูล., สมุทฺทตีร., | ธรรมชาติ, แหล่งน้ำ | ||
ชายธง |
น. ธชนฺต. ธชทสา. | บุคคล | ||
ชายป่า |
น. วนานฺต. | ธรรมชาติ, สวน-ป่าไม้ | ||
ชายผ้า |
น. ทสา, ทสนฺต. ปฏนฺต. ทุสฺสวฏฺฏิ, วตฺถโกณ. | ผ้า |