พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
จับผิด |
ก. กลึ อาโรเปติ, โทสํ คเวสติ, อปวทติ | |||
จับพลัดจับผลู |
สำ. อตกฺกิตากาเรน -, อนิยตากาเรน -, อนเปกฺขิตากาเรน ปวตฺตติ กวิ. อนเปกฺขํ อวิตกฺกิตํ |
|||
จับมือ |
ก. ปาณึ คณฺหาติ | |||
จับยาม |
ก. ยามํ วิโลเกติ | |||
จับยามสามตา |
สำ. ตีหงฺคุเลหิ ยามํ วิโลเกติ | |||
จับระบำ |
ดู ฟ้อนรำ. | |||
จับสลาก |
น. สลากคาห. กุสาปาต. ก. สลากํ คณฺหาติ |
|||
จับเจ่า |
ก. นิชฺฌายติ ปชฺฌายติ | |||
จับเป็น |
น. ชีวคาหํ คณฺหาติ | |||
จับเป็นกลุ่ม |
ก. คุมฺเพน สนฺนิปตติ | |||
จับเวลา |
ก. กาลํ นิยเมติ, กาลํ มิณาติ | |||
จับเส้น |
(บีบนวด) | ดู บีบ, นวด | ||
จับเส้น |
(เอาใจหวังประโยชน์) | สำ. ก. โตเสติ, รุจึ อุปฺปาเทติ | ||
จับแขน |
ก. พาหายํ คณฺหาติ | |||
จับใจ |
ค. หทยงฺคม มนุญฺญ มโนหร มนาป | |||
จับไข้ |
น. อภิฆาต. สหสาปหรณ., | |||
จับไต๋ |
ก. ปรจินฺตํ ชานาติ | |||
จับไปเป็นทาส |
สำ. น. ทาสตฺตปาปน. ก. ทาสตฺตํ ปาเปติ, ทาสตฺตํ เนติ |
|||
จัมปก |
(ต้น~) | ดู จำปา.
จำปา น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ ดอกสีเหลืองอมส้ม… |
พืช, ไม้ต้น | |
จัมโบ้ |
ค. อติมหนฺต อติวิสาล วิปุล | ขนาด |