พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
คำรบ |
น. วาร. กาล. | |||
คำรับรอง |
น. ปฏิญฺญา, ปฏิสฺสว. สนิจฺฉยกถา, สจฺจการกถา, | ถ้อยคำ | ||
คำราม |
น. คชฺชน., อภิคชฺชน., นาท. อุนฺนาท. วิรว. ธมน., วิสฺสร. ก. คชฺชติ อุคฺคชฺชติ อภิตฺถนติ นทติ อุนฺนทติ วิรวติ ธมติ ถนติ |
|||
คำรุนแรง |
น. กฏุกวาจา, | ถ้อยคำ | ||
คำร้อง |
น. อุลฺลปน., อายาจนปณฺณ., โจทนา, อภิยาจนา, ปฏฺฐานา, | ถ้อยคำ | ||
คำร้องทักทาย |
นิ. สฺวาคตํ! สุวตฺถิ! โสตฺถิ! | ถ้อยคำ | ||
คำร้องเรียก |
น. อาลปนวิภตฺติ, | ถ้อยคำ | ||
คำลงท้าย |
น. นิคมนกถา, ปจฺฉาลิขิต., | ถ้อยคำ | ||
คำล่วงเกิน |
น. อติวากฺย. | ถ้อยคำ | ||
คำล้าสมัย |
น. อสงฺคตวาจา, | ถ้อยคำ | ||
คำวกวน |
น. สงฺกุล., กิลิฏฺฐ., | ถ้อยคำ | ||
คำวิงวอน |
น. อายาจนา, | ถ้อยคำ | ||
คำวิพากย์อย่างรุนแรง |
น. ครหา, อุปวาท. | ถ้อยคำ | ||
คำวิเศษณ์ |
น. กฺริยาวิเสสน., | ถ้อยคำ, ไวยากรณ์ | ||
คำศัพท์ |
ดู ศัพท์. | ถ้อยคำ | ||
คำศัพท์เฉพาะทาง |
น. ปริภาสา, วิชฺชายตฺตสทฺทมาลา, | ถ้อยคำ | ||
คำสนทนา |
น. สลฺลาป. สากจฺฉา, | ถ้อยคำ | ||
คำสรรเสริญ |
น. ปาสํสา, สิโลก. คุณวณฺณนา, | ถ้อยคำ | ||
คำสละสลวย |
น. วจนวิลาส. | ถ้อยคำ | ||
คำสองง่ามสองแง่ |
น. เทฺวฬฺหกวาจา, สิเลสวากฺย., สิเลสตฺถวจน., | ถ้อยคำ |