พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
โฉ่งฉ่าง |
ค. อนิสมฺมการี อสเมกฺขการี อสมนฺตทสฺสี อวิจารสีลี อวีมํสก | |||
โชก |
ดู เปียกชุ่ม. | |||
โชกเลือด |
ค. โลหิตมกฺขิต | |||
โชค |
น. ภค. ภคฺค., ภาคฺย., นิยติ, ภาค. ภาคเธยฺย., วิธิ. อริฏฺฐ., ธญฺญ., ลกฺขี, สิริ, สิรี, | |||
โชคชะตา |
น. ภาคฺย., นิยติ, วิธิ. ภาคเธยฺย., กมฺมนิยาม. | |||
โชคดี |
น. สุภคตา, อภิมงฺคล., โสภคฺค., ภาคฺยสมฺปตฺติ, ภาคฺย., ลกฺขี, สิรี, ค. สุภค ลกฺขิก ธญฺญ มหาภาคฺย |
|||
โชคร้าย |
น. อสุภ., อริฏฺฐ., โทภคฺค., อกฺขณ. อฆ., อลกฺขี, อวมงฺคล., อสมิทฺธิ, ทุพฺภาคฺย., วิปตฺติ, ค. อลกฺขี อลกฺขิก ทุพฺภาค หตลกฺขิก |
|||
โชงโลง |
ดู เครื่องวิดน้ำ. | อุปกรณ์ | ||
โชดึก |
ค. โชติก
โชติก ค. มีแสงสว่าง, มีความรุ่งเรือง, มีรัศมี… |
รุ่งเรือง | ||
โชติช่วง |
น. ชุติ, โชต. โชติ, ภานุ, ทิตฺติ, ปภา, อาภา, ค. อุชฺชล ชุติมนฺตุ ชุติก โชตก โชติก ภานุมนฺตุ ก. โชตติ อภิชลติ อุชฺชลติ |
รุ่งเรือง | ||
โชติรส |
(แก้วน้ำดี) | น. โชติรส. | ||
โชน |
ค. วิภาต ภาสุร อติโรจก | |||
โชย |
ก. วายติ | |||
โชยชาย |
ก. วิลสติ | |||
โชว์ |
(show) | น. สนฺทสฺสน., ปากฎีกรณ., อาวกรณ., วฺยาชกรณ., ก. สนฺทสฺเสติ ปากฏีกโรติ |
||
โชเฟอร์ |
(chauffeur) | ดู คนขับรถ. | บุคคล, อาชีพ | |
โซ |
ค. ลูข กิลิฏฺฐ กุจฺฉิต ฉาตก ธีน อนาถ อสรณ | |||
โซดา |
(soda) | น. โสธกลวณ., | สารเคมี | |
โซน |
(zone) | น. ปพฺพ., วลย., มณฺฑล., | เขตแดน | |
โซฟา |
(sofa) | น. ปลฺลงฺก. มญฺจก. | เครื่องเรือน |