พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
โงกง่วง |
น. มิทฺธ., ปจลายิกา, ปจลายนา, ตนฺทิ, ก. ปจลายติ นิทฺทายติ |
กิริยาอาการ | ||
โงน |
ค. ปสฺสโต โปณ | |||
โงนเงน |
ก. โทลายติ ปจลติ โอลมฺพติ | |||
โง่ |
น. โมห. อวิชฺชา, มุจฺฉา, อญฺญาณ., มุทฺธตา, พาลฺย., ชฬตา, เอฬามูคตา, มูฬฺหตฺต., ค. มุฬฺห มูฬฺห โมมูห อวิญฺญู อวิทู อวิทฺทสุ พาล อนฺธ พาลิส มนฺท ทปฺป ทตฺตุ ทนฺธ อปณฺฑิต อญฺญาณี มุทฺธ ลาล ชฬ ราชิล อนฺธพาล นิปฺปญฺญ อปญฺญ มติหีน มนฺทพุทฺธิก เอฬามูค มุฏฺฐสจฺจ ชฬพุทฺธี |
โง่ฉลาด | ||
โง่เขลา |
น. มูฬฺหตา, ทนฺธตา, พาลตฺต., พาลฺย., ค. อนฺธปุถุชฺชน |
โง่ฉลาด | ||
โง่เง่า |
ดู โง่. | โง่ฉลาด | ||
โง้ง |
ค. ชิมฺห กุฏิล วงฺก โปณ | |||
โจงกระเบน |
น. กจฺฉพนฺธน., ก. กจฺฉํ พนฺธติ |
สัตว์, สัตว์น้ำ | ||
โจท |
(ฟ้องร้อง) | น. โจทน., โจทนา., ก. โจเทติ โจทยติ |
||
โจท |
(คำถาม) | ดู คำถาม, ปัญหา | ||
โจทก์ |
น. โจทก. | บุคคล | ||
โจทย์ |
ดู โจท. | |||
โจน |
ดู กระโดด. | |||
โจนทะยาน |
(ม้า~) | ค. อุทฺทาม | ||
โจมตี |
น. อุปกฺกม. อุปกฺกมน., ปหรณ., อาหนน., ปริปาตน., อภิฆาต. อภิสมฺปาต. ก. อพฺภุยฺยาติ อภิยาติ อุปกฺกมติ นิปฺโผเฏติ ลุมฺปติ อาหนติ ปริปาเตติ ปหรติ, ทฬฺหํ ปหรติ |
|||
โจมตีด้วยกลลวง |
น. วฺยาชปหาร. | หลอกลวง | ||
โจร |
น. โจร. ตกฺกร. โมสก. เถน. เอกาคาริก. มาณว. ทิส. อนฺตรจร. นิสาท. ทสฺสุ. ปนฺถทุพฺภี. คามฆาตก. สนฺธิเภทก. | บุคคล | ||
โจรกรรม |
น. โจริกา, โจริย., โมส. เถยฺย., | ลักขโมยปล้นโกง | ||
โจรปล้นกลางทาง |
น. ปนฺถทูหก. | บุคคล | ||
โจรปล้นบ้าน |
น. คามฆาตก. | บุคคล |