พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
โดยเหตุผล |
นิ. เหตุโส ฐานโส | |||
โดยแท้ |
นิ. อญฺญทตฺถุ อญฺญทตฺถํ อทฺธา หเว กามํ | |||
โดยแท้จริงแล้ว |
นิ. อทฺธา นูนํ กามํ หเว เอกนฺเตน | |||
โดยแยบคาย |
นิ. โยนิโส | |||
โดยใช่เหตุ |
น. อนายตนโส | |||
โดยไม่ตั้งใจ |
วิ. อสติยา กกิ. อสญฺจิจฺจ |
|||
โดยไม่รู้จบสิ้น |
วิ. อนนฺตวเสน | |||
โดย…ทั้งปวง |
นิ. สพฺพโต | |||
โด่ง |
ค. ตุงฺค อุจฺจ อุคฺคต อุนฺนต | |||
โด่งดัง |
ค. อุกฺกฏฺฐ ฆุฏฺฐ วิสิฏฺฐ วิสฺสุต ขฺยาต ปตีต ปญฺญาต อภิญฺญาต ปถิต สุต วิทิต ปสิทฺธ สุปากฏ | |||
โต |
ดู ใหญ่. | |||
โตก |
น. มโฬริกา, | |||
โตขึ้น |
ค. วยปฺปตฺต ก. วยํ ปาปุณาติ อภิวฑฺฒติ โตมร น. โตมร.., |
|||
โตนด |
น. ตาลี, | |||
โตรก |
ดู ซอกเขา. | |||
โตเกิน |
ก. อติกฺกมฺม วฑฺฒติ | |||
โต่ง |
กวิ. อจฺจนฺตํ | |||
โต้ |
น. อปวาท. ปจฺจาเทส. ปฏิกฺโกสน., ปฏิกฺเขป. ปฏิเสธ. ปจฺจกฺขาน., นิเสธ. วิปจฺจนีกตา, ก. ปฏิกฺโกสติ ปฏิกฺขิปติ ปจฺจกฺขาติ |
|||
โต้คารม |
น. วาจาวิวาท. วจียุทฺธ., ญตฺติกถา, ก. วิวทติ, ญตฺตึ กเถติ |
|||
โต้ง |
ค. มหนฺตตร เสฏฺฐ เชฏฺฐ |