พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
เสียงอึกทึกครึกโครม |
น. กลกลสทฺท. | เสียง | ||
เสียงเกรี้ยวกราด |
น. กกฺกสสทฺท. | เสียง | ||
เสียงเซ็งแซ่ |
น. กลหล.., โกลาหล.., มิสฺสิตนท. อุจฺจาสทฺท. ติพฺพสทฺท. | เสียง | ||
เสียงเท้า |
น. ปทสทฺท. | เสียง | ||
เสียงเน้น |
น. อุจฺจสฺสร. | เสียง | ||
เสียงเบา |
น. ลหุตฺต., มนฺทสทฺท. | เสียง | ||
เสียงเพราะ |
ค. มญฺชุภาณก มธุรสฺสร | เสียง | ||
เสียงเพลง |
น. คีต., คาน., คีติ, คีติกา, คีตรว. คีตสทฺท. คีตสฺสร. นินาท. นินฺนาท. | เสียง | ||
เสียงเล่าลือ |
น. ชนปฺปวาท. อุคฺโฆส. อุคฺโฆสน., | เสียง | ||
เสียงเอิกเกริก |
น. อุสฺสารณ., กุตูหล., โกลาหล., วิสูกายิต., โกลาหลสทฺท. สงฺโขภ. มหาสทฺท. | เสียง | ||
เสียงแข็ง |
น. ขรสทฺท. | เสียง | ||
เสียงแผ่ว |
น. กากลี, มนฺทสทฺท. | เสียง | ||
เสียงแสบแก้วหู |
น. วิกติสทฺท. | เสียง | ||
เสียงแหบ |
น. กกฺกสสฺสรตา, ผรุสสฺสรตา, ค. กกฺกสสฺสร ผรุสสฺสร |
เสียง | ||
เสียงแหลม |
น. กากลี, กฏุกสทฺท. | เสียง | ||
เสียงแหลมเล็ก |
น. ติขิณรว. | เสียง | ||
เสียงโวยวาย |
น. อุคฺโฆสน., | เสียง | ||
เสียงโห่ร้อง |
น. เสลน., | เสียง | ||
เสียงใส |
น. วิสฺสฏฺฐ. | เสียง | ||
เสียงไก่ขัน |
น. กุกฺกุฏรว. | เสียง |