เสียง
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
|---|---|---|---|
| คลื่นเสียง | น. สทฺทเวค. | ธรรมชาติ, เสียง | |
| ช้างร้อง | น. โกญฺจนาท. | เสียง, ช้าง | |
| ดังกรี๊ง (โทรศัพท์) | ก. กิณิกิณายติ | เสียง | |
| ดังสนั่น | ค. ธนิต | เสียง | |
| ดังเกินไป (เสียง) | ค. อจฺจุคฺคต | เสียง | |
| ดังแสบหู | ค. กฏุกสทฺทยุตฺต | เสียง | |
| ตะเบ็งเสียงร้อง | ก. วิสฺสรํ กโรติ, อุนฺนทติ | เสียง | |
| ติดเสียง | ค. โฆสปฺปมาณิก | เสียง | |
| ต้นเสียง | น. ปุรปาฐก. ปมุขคายก. คายเน ปุพฺพงฺคม. | เสียง | |
| ทำเสียงขึ้นจมูก | ก. อนุนาสิกสทฺทํ ปวตฺเตติ | เสียง | |
| ทำเสียงดังจุ๊บๆ (ดูดปาก) | กวิ. จปุจปุการกํ | เสียง | |
| นกร้อง | น. กูชน., ก. กูชติ |
เสียง | |
| นฤนาท | น. นินฺนาท. (ดู กึกก้อง) | เสียง | |
| นักสัทศาสตร์ | น. สทฺทสตฺถวิทู. สรวิชฺชาวิทู. | บุคคล, ศาสตร์-วิทยา, เสียง | |
| น้ำเสียง | น. ปวตฺตสทฺท. สร. นาท. | เสียง | |
| ปรับเสียง (tune) | ก. สุสฺสรํ กโรติ | เสียง | |
| ผิวปาก | น. ทนฺตคีต., มุขกาหลนาท. | ดนตรี, เสียง | |
| สิงหนาท (บันลือ) | น. สีหนาท. | เสียง | |
| สุรเสียง | น. โฆส. นินฺนาท. | เสียง | |
| สุ้มเสียง | น. สทฺท. ปวตฺตสทฺท. | เสียง |