พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
เสริมความ |
น. อตฺถาธิปฺปาย. อตฺถนิทฺเทส. อตฺถวณฺณนา, วฺยาขฺยาน., | |||
เสริมความแข็งแรง |
ก. กฐินีกโรติ ทฬฺหยติ, พลํ วฑฺเฒติ | |||
เสริมบารมี |
สำ. พลํ เทติ, สกฺยํ กโรติ | |||
เสริมพลัง |
น. พลวฑฺฒน., ถามชนน., ก. ปีเณติ, พลํ วฑฺเฒติ |
|||
เสริมสวย |
ก. โสเภติ มณฺเฑติ อลงฺกโรติ | |||
เสรี |
น. อิสฺสรภาว. เสริตา, สาธีนตา, อปรวสตา, อปราธีนตา, | |||
เสรีนิยม |
น. เอกรชฺช., สยํปาลน., สกายตฺตปาลน., สาธีนปาลน., | |||
เสรีภาพ |
น. เสริตา, อิสฺสรภาว. สาธีนตา, อปรวสตา, อปราธีนตา, อพทฺธตา, | |||
เสรีภาพส่วนบุคคล |
น. ปจฺเจกอิสฺสรภาว. | |||
เสร็จ |
ค. นิฏฺฐิต ปริปุณฺณ ปริโยสิต สาธิต ปรินิฏฺฐิต นิปฺปนฺน นิปฺผนฺน สมิทฺธ | |||
เสร็จสิ้น |
ดู เสร็จ. | |||
เสร็จสิ้นแล้ว |
น. วุสิตตฺตา, ค. วุสิต วุสิตวนฺตุ |
|||
เสร็จเรียบร้อย |
ค. ปรินิฏฺฐิต ปริปุณฺณ | |||
เสลด |
น. เสมฺห. สิเลสุม. กผ. | |||
เสลดหางวัว |
น. เสมฺหสาส. | |||
เสลา |
น. สรล.
เสลา [สะเหฺลา] น. ชื่อไม้ต้น ดอกสีชมพูถึงม่วง… |
พืช, ไม้ต้น | ||
เสลี่ยง |
น. อพฺภยาน., อพฺภยายาน., กช. พฺยาพงฺคี, วยฺห., สิวิกา, ปาฏงฺกี, | |||
เสวก |
น. เสวก. | |||
เสวย |
(อารมณ์) | น. เวท. เวทนา, เวทยิต., ค. ปฏิสํวิทิต ปฏิสํเวที ก. เวทิยติ ปฏิสํเวทิยติ ปฏิสํเวเทติ |
อารมณ์ความรู้สึก | |
เสวย |
(สุขทุกข์) | น. อนุภวน., ก. อนุภวติ อนุโภติ ปจฺจนุโภติ |