พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
เดือนแปดหลัง |
น. ทุติยาสาฬฺห. | เวลา | ||
เดือย |
น. ขีล. ขีลก. วิสาณ., นาคทนฺตก., อาวุณกงฺกุส. | อุปกรณ์ | ||
เดือยสวมส้นรองเท้า |
น. ปาทุกาปโตท. | อุปกรณ์ | ||
เดือยไก่ |
น. ปาทกณฺฏก. | อวัยวะสัตว์และสิ่งเกี่ยวข้อง | ||
เด็ก |
(~ชาย) | น. กุมาร. สุสุ. สุสุก. พาลก. ทารก. โปตก. ฉาป. | บุคคล | |
เด็ก |
(~หญิง) | น. กุมารี, กุมาริกา, กญฺญา, กนี, ทาริกา, | บุคคล | |
เด็กกำพร้า |
น. อมาตาปิติก. | บุคคล | ||
เด็กขายหนังสือพิมพ์ |
น. ปวตฺติปตฺตวิกฺเกตุ. | บุคคล | ||
เด็กข้างถนน |
น. ปนฺถทูสก. อวินีตทารก. | บุคคล | ||
เด็กชาย |
น. มาณวก. ยุว. | บุคคล | ||
เด็กซน |
น. อวินีตทารก. | บุคคล | ||
เด็กที่ถูกทอดทิ้ง |
น. อมาตาปิติก. | บุคคล | ||
เด็กที่ถูกสับเปลี่ยน |
น. วินิมิตทารก. | บุคคล | ||
เด็กที่วิ่งเล่นตามลานบ้าน |
น. คามทารก. | บุคคล | ||
เด็กน้อย |
(~ชาย) | น. กุมารก. พาลก. พาลิส. พาลทารก. | บุคคล | |
เด็กน้อย |
(~หญิง) | น. กุมาริกา, พาลทาริกา, | บุคคล | |
เด็กวัด |
น. อารามิกทารก. กปฺปิยทารก. | บุคคล | ||
เด็กหนุ่ม |
น. ทหร. มาณว. มาณวก. | บุคคล | ||
เด็กอมมือ |
สำ. อวิญฺญู อวิทู อญฺญาณี | บุคคล | ||
เด็กอ่อน |
น. อุตฺตานสย. อุตฺตานเสยฺยก. ถนป. ฑิมฺภ. พาล. ตรุณทารก. | บุคคล |