พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
เด็กเกเร |
น. ทุพฺพินีตทารก. พาลทารก. | บุคคล | ||
เด็กเลี้ยงแกะ |
สำ. มุสาวาที, อภูตกฺขายี. กุหก. | บุคคล | ||
เด็กเลี้ยงโค |
น. โคปาลทารก. | บุคคล | ||
เด็กเล็ก |
น. ปุถุก. ปิลฺลก. ฉาป. กุมาร. พาลก. โปตก. พาลิส. | บุคคล | ||
เด็กแดง |
น. อุตฺตานสยก. อุตฺตานเสยฺยก. | บุคคล | ||
เด็กในครรภ์ |
น. คพฺภ. | บุคคล | ||
เด็ด |
น. อคฺคจฺฉินฺทน., อจฺฉินฺทน., ลุญฺจน., ก. อจฺฉินฺทติ |
|||
เด็ดขาด |
น. ววตฺถาปกตฺต., ค. นิจฺฉยกร ววตฺถาปก อนฺติม โอสาน กวิ. นิยตํ เอกํเสน สนิจฺฉยํ |
|||
เด็ดเดี่ยว |
น. ปคพฺภตา, สูรตา, ค. ปคพฺภ สูร สาธิปฺปาย กตนิจฺฉย ทฬฺหนิจฺฉย |
|||
เด่ |
ดู ตรง. | |||
เด่น |
น. ปมุขตา, อุฬารตา, เสฏฐภาว. ค. ปมุข อุฬาร เสฏฺฐ วิสฺสุต ปากฏ ปตีต ขฺยาต ปญฺญาต อภิญฺญาต วิทิต ภูต สนฺทิฏฺฐ วิเสสก พหินิคฺคต สุทิสฺสมาน ปลฺวงฺคม |
|||
เด่นชัด |
น. วิสทตฺต., ปากฏตฺต., ค. อาวิปากต วิภูต สุปากฏ อติวิสท ขฺยาต ทิสฺสมาน |
|||
เด่นสะดุดตา |
ค. ตุงฺค อุตฺตุงฺค | |||
เด้ง |
ก. ปจฺจาวตฺตติ ปฏินิวตฺตติ ลงฺฆติ ปราวตฺตติ | |||
เด้งกลับ |
ก. ปฏิกุญฺจติ, ปจฺฉโต ปฏิกฺกมติ | |||
เด้งได้ |
ค. ปราวตฺตนคติก | |||
เตรียม |
น. กปฺปนา, วิกปฺปนา, สชฺชน., สชฺชา, ปริจฺฉ. อภิสงฺขาร. ปริกมฺม., สํวิทหน., สมฺภาร. ปฏิยาทน., ค. กลฺล ปฏิสามิต วิกปฺปิต สชฺชิต ก. กปฺเปติ สชฺเชติ ปฏิสาเมติ สํวิทหติ สงฺขโรติ สํวิทหติ ปฏิปาเทติ ปฏิยาเทติ |
|||
เตรียมการ |
ดู เตรียม. | |||
เตรียมตรม |
น. อนฺโตปริโสก. | |||
เตรียมตั้งไว้ |
ก. ปฏฺฐเปติ |