พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
เดินขากระเผลก |
ค. ขญฺชมาน (อุ. อถโข โส ภิกฺขุ ขญฺชมาโน ภควนฺตํ ปิฏฺฐิโต ปิฏฺฐิโต อนุพนฺธิ.) | |||
เดินข่าว |
น. ชงฺฆเปสนีย., | |||
เดินคาถา |
สำ. คาถาโย วาเจติ | |||
เดินช้า |
ค. มนฺทคามี | |||
เดินช้าๆ |
ก. สณิกํ คจฺฉติ | |||
เดินตรวจ |
ก. รกฺขณาย ปริพฺภมติ, อนุปริยาติ | |||
เดินตัวงอ |
ก. โอนตสีเสน คจฺฉติ | |||
เดินตาม |
ก. อนุปทํ คจฺฉติ | |||
เดินตุปัดตุเป๋ |
น. อลลิตคติ, หํสคมน., ก. อโสภนากาเรน ยาติ, หํสคติยา คจฺฉติ |
|||
เดินต้วมเตี้ยม |
น. หํสคมน., ก. หํสคติยา คจฺฉติ |
|||
เดินทอง |
ค. สุวณฺณขจิต | |||
เดินทอดน่อง |
น. มนฺถรคมน., | |||
เดินทาง |
น. อยน., คมน., จาริกา, เทสาฏน., เทสจาริกา, ค. มคฺคปฏิปนฺน ก. อิรียติ คจฺฉติ อาหิณฺฑติ สญฺจรติ ฯเปฯ |
|||
เดินทางทางเรือ |
น. ชลยาตฺรา, สมุทฺทคมน., ค. สมุทฺทสญฺจารี |
|||
เดินทางไกล |
น. อทฺธานคมน., | |||
เดินป้อแป้ |
สำ. วิลมฺพนฺโต คจฺฉติ | |||
เดินผ่าน |
น. คมนาวสร. สงฺกม. ก. อวสรติ สงฺกมติ |
|||
เดินพักผ่อน |
น. ชงฺฆวิหาร. ชงฺฆจาร. | |||
เดินพาเหรด |
ก. วินฺยาสํ ทสฺเสติ | |||
เดินละเมอ |
น. นิทฺทายาหิณฺฑน., ก. นิทฺทาย อาหิณฺฑติ |