พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
เชิญขวัญ |
น. สิริวฺหายน., | |||
เชิญค่ะ เชิญครับ |
นิ. อิงฺฆ ตคฺฆ | อาลปนะ | ||
เชิญชวน |
น. สมาทปนา, อายาจนา, ก. สมาทเปติ อายาจติ |
|||
เชิญทางนี้ |
สำ. อิโต เอหิ | |||
เชิญเถิด |
นิ. อิงฺฆ ตคฺฆ | อาลปนะ | ||
เชิด |
สำ. อุกฺขิปิตฺวา ปากฏีกโรติ, ปมุขีกโรติ | |||
เชิดชู |
น. ปคฺคห. ก. ถุนาติ โถเมติ อภิตฺถวติ ปคฺคณฺหาติ สมฺมาเนติ ครุกโรติ มหติ ปูเชติ พหุมาเนติ |
|||
เชิดสิงโต |
น. สีหวิกีฬิต., | |||
เชิดหน้า |
ก. มุขํ อุกฺขิปติ | |||
เชิดหน้าชูตา |
ค. ปากฏีภูต สิโลกาหร | |||
เชียง |
น. นคร., ธานี, ปุร., | เมือง | ||
เชียงราย |
น. ชิรายนคร., | |||
เชียงแสน |
น. ลกฺขปุร., | เมือง, ชื่อเฉพาะ | ||
เชียงใหม่ |
น. นวนคร., | เมือง, ชื่อเฉพาะ | ||
เชียร์ |
(cheer) | น. สาธุการ. ชยโฆส. สำ. มหาสทฺทํ กโรติ |
||
เชี่ยนหมาก |
(หีบหมาก) | น. ปูคปตฺต. ตมฺพูลเปฬา, | ||
เชี่ยว |
(กระแสน้ำ) | ค. สีฆ อติจณฺฑ เวควนฺตุ สาหสิก | ||
เชี่ยว |
(ชำนาญ) | ดู ชำนาญ. | ||
เชี่ยวชาญ |
ดู ชำนาญ. | |||
เชือก |
น. โยตฺต., รชฺชุ, รสฺมิ, ทาม., สนฺทาน., ตนฺต., ตนฺติ, นทฺธิ., | อุปกรณ์ |