พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
อดออม |
ดู ประหยัด. | |||
อดอาหาร |
น. อุปวาส. อนสน., อนาสกา, อนาสกตฺต., ภตฺตเฉท. ค. นีราหาร อนาสก ฉินฺนภตฺต อุปวาสี อุโปสถิก ก. อุปวสติ, อาหารํ ปฏิกฺขิปติ, ฉินฺนภตฺโต โหติ |
|||
อดิศร |
ค. อติสฺสร | |||
อดิศัย |
(เลิศล้ำ) | ค. อติสย | ||
อดิเรก |
ค. อติเรก อธิก วิเสส | |||
อดีต |
น. อตีตกาล. หิยตฺตนี, ค. อตีต อตีตกาลิก ภูต ปุพฺพ อติกฺกนฺต |
|||
อดีตกาล |
น. อดีตกาล. หิยตฺตนี, | |||
อดุล |
ค. อตุล | |||
อดใจ |
ดู ระงับใจ. | |||
อถรรพเวท |
น. อถพฺพณเวท. | |||
อธิกมาส |
(เดือนเกิน) | น. อธิกมาส. | ||
อธิกรณ์ |
น. อธิกรณ., อตฺตาทาน., โวหาร. วิวาท. อฏฺฏ. อตฺถ. กรณี, | |||
อธิกวาร |
(วันเกิน) | น. อธิกวาร. อธิกทิวส. | ||
อธิกสุรทิน |
(วันเกิน) | น. อธิกทิน., อธิกวาร. | ||
อธิการบดี |
น. วิชฺชาลยาธิการี. | |||
อธิบดี |
น. อธิปติ. อธิป. อธิปก. อธิการี. ปาลก. อธิปาล. ปสาสก. ปมุข. นายก. | |||
อธิบดีกรมพิทักษ์ทรัพย์ |
น. อิณโสธนาธิการี. | |||
อธิบดีกรมราชทัณฑ์ |
น. การาคาราธิปติ. | |||
อธิบดีกรมอัยการ |
น. ปธานนีติเวที. | |||
อธิบาย |
น. อธิปฺปาย. โชตน., โชตนา, วิญฺญตฺติ, ญาปน., ทิสน., ทีปนา, นิคมน., นิทสฺสน., วณฺณนา, วิภาวน., วฺยากรณ., วิสทีกรณ., ก. โชเตติ ญาเปติ สนฺทสฺเสติ นิทฺทิสติ นิทสฺเสติ ทีเปติ วิภชติ วิภาเวติ โวหรติ วณฺเณติ วิตฺถาเรติ |