พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
อกนิษฐ์ |
ค. อกนิฏฺฐ | |||
อกรรมกริยา |
น. อกมฺมกฺริยา, อกมฺมคาหี. | ไวยากรณ์ | ||
อกสั่นขวัญหนี |
น. ฉมฺภ. ฉมฺภิตตฺต., สนฺตาส. วิกฺเขป. ค. ฉมฺภี ฉมฺภิต วิกฺขิตฺต ก. ฉมฺเภติ วิกฺขิปติ |
|||
อกหัก |
ค. ขินฺนจิตฺต โสกาตุร ภินฺนเปม | |||
อกัปปิยะ |
ค. อกปฺปิย | |||
อกุศล |
น. อกุสล., อฆ., ปาป., อวมงฺคล., | |||
อกุศลเจตนา |
น. อกุสลเจตนา, ปาปเจตนา, ปาปจิตฺต., | |||
อกแฟบ |
ค. อนุนฺนตมชฺฌ อนุนฺนตถน | |||
อกไก่ |
(เครื่องเรือน) | น. สิขรตุลา, ปิฏฺฐิวํส. | ||
อคติ |
น. อคติ, | |||
องก์ |
(ตอนหนึ่งของบทละคร) | น. อํก. องฺก. อุปกถา, อุปกขฺยาน.,
องก์ น. ตอนหนึ่งๆ ในบทละคร… |
||
องคชาต |
ดู อวัยวะเพศชาย. | |||
องคมนตรี |
น. องฺคมนฺตี. มติสจิว. มติสชีว. มนฺตสชีว. มนฺตินี. สจีว. สชีว. อมจฺจ. ขตฺตุ (ขตฺตา.) | |||
องครักษ์ |
น. องฺครกฺข. รกฺขก. ปาเลตุ. ตายก. | |||
องคาพยพ |
น. อวยว. | |||
องคุลี |
ดู นิ้วมือ. | |||
องคุลีมาล |
น. องฺคุลิมาล. | |||
องค์ |
น. องค., สมฺภาร. กลา, | |||
องค์กร |
น. เสนี, ปูค. คณ. | |||
องค์การ |
น. นิโยชิตกิจฺจาลย. อธิการีมณฺฑล., ปาลกสภา, |