พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
สุธารสชา |
น. จาหา, | |||
สุธาโภชน์ |
น. สุธา, สุธาโภชน., | |||
สุนทร |
ค. สุนฺทร | งดงาม | ||
สุนทรพจน์ |
น. ปฏิยตฺตเทสนา, จิตฺตกถา, สาลงฺการวจน., | ถ้อยคำ | ||
สุนทรี |
ดู งาม, หญิงงาม | |||
สุนทรียภาพ |
น. สุนฺทรตา, โสภณตฺต., | |||
สุนทรียศาสตร์ |
น. โสภณตฺตวิจารณา, | ศาสตร์-วิทยา | ||
สุนทรียะ |
ค. มโนรม สุนฺทรตาชนก | |||
สุนัข |
(เพศผู้) | น. สุนข. สารเมยฺย. สุน. โสณ. สฺวาน. สุวาน. สาลูร. สาฬูร. สูน. สาน. สา. มิคสก. โภภุกฺก. | สัตว์, หมา | |
สุนัข |
(เพศเมีย) | น. สี, สุนขี, | สัตว์, หมา | |
สุนัขจิ้งจอก |
(เพศผู้) | น. สิงฺคาล. สิคาล. ชมฺพุก. โกตฺถุ. เภรว. เภรณฺฑ. สิวา, โคตฺถุล. มิคธุตฺต. โคมายุ. | สัตว์, หมา | |
สุนัขจิ้งจอก |
(เพศเมีย) | น. สิคาลี, | สัตว์, หมา | |
สุนัขบ้า |
น. อลกฺก. อฬกฺก. อติสุน. | สัตว์, หมา | ||
สุนัขป่า |
ดู หมาป่า. | สัตว์, หมา | ||
สุนัขไล่เนื้อ |
น. มิควสุนข. | สัตว์, หมา | ||
สุบรรณ |
น. สุปณฺณ. (ดู ครุฑ) | สัตว์, นก, สัตว์ในวรรณคดี | ||
สุบิน |
น. สุปิน., (ดู ฝัน) | ฝัน | ||
สุพรรณราช |
น. ราชมหาปฏิคฺคห. | |||
สุพรรณศรี |
น. ราชขุทฺทกปฏิคฺคห. | |||
สุพรรณิการ์ |
น. เสผาลิกา, นีลิกา, | พืช, ไม้ต้น |