พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
สุดที่จะคณนานับ |
ค. คณนาตีต | |||
สุดท้อง |
ค. สพฺพกนิฏฺฐ | |||
สุดท้าย |
น. อนฺต. ปริยนฺต. ปนฺต. โกฏิ, อุกฺกํส. อวสาน., นิฏฺฐา, โอสาน., ปริโยสาน., ค. ปจฺฉิม อนฺติม ชิฆญฺญ จริม โอสาน |
|||
สุดท้ายนี้ |
วิ. อวสาเน ปริโยสาเน | |||
สุดปัญญา |
ค. นิปฺปญฺญ | |||
สุดยอด |
ค. อคฺค อุตฺตม อนุตฺตร | |||
สุดวิสัย |
น. อวิสยฺห., ค. วิสยาตีต พลาตีต |
|||
สุดสายตา |
น. ทสฺสนนฺต. จกฺขุปถนฺต. | ระยะทาง | ||
สุดสิ้น |
ดู สิ้นสุด. | |||
สุดเขตแดน |
ค. ปจฺจนฺต ปจฺจนฺติม ปริยนฺต | |||
สุดแรงเกิด |
วิ. สพฺพถาเมน | |||
สุดโต่ง |
น. อนฺต. | |||
สุตตะ |
น. สุตฺต., | |||
สุตตันตปิฎก |
น. สุตฺตนฺต. | |||
สุทรรศน์ |
ค. สุทสฺสน | |||
สุธา |
(น้ำอมฤต) | น. สุธา, อมตปาน., | ||
สุธา |
(อาหารทิพย์) | น. สุธา, สุธาโภชน., | ||
สุธา |
(ปูนขาว) | น. สุธา, | ||
สุธาการ |
ดู ช่างปูน. | |||
สุธารส |
น. ปานีย., |