พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
สุกร |
(เพศเมีย) | น. สูกรี, วราหี, | ||
สุกำศพ |
น. มตสรีรปริกมฺม.
สุกำศพ ก.… |
ศพ | ||
สุกเกินไป |
ค. อติปริปกฺก | |||
สุกเอาเผากิน |
ก. อสาธุนา กมฺมํ กโรติ | |||
สุกแดด |
ค. อาตาปปกฺก | |||
สุกใส |
น. กนฺติ, โสภา, ชุติ, ทิตฺติ, ปภา, ค. อาภสฺสร อุชฺชล อจฺฉ ภาสุร ชุติมนฺตุ นิภ สนฺนิภ ก. อาภาย วฑฺฒติ, ภาสติ อาภาสติ โอภาเสติ ปภาเสติ ตปติ วิโรจติ ฯเปฯ |
|||
สุกๆ ดิบๆ |
น. อฑฺฒปกฺก | |||
สุข |
น. สุข., อย. สาต., สาตตา, ผาสุ., นมฺม., โสขฺย., โสมนสฺส., อานนฺท. ปิติ, | สุขทุกข์ | ||
สุขกาย |
น. กายิกสุข., | สุขทุกข์ | ||
สุขภัณฑ์ |
น. อาโรคฺยกรภณฺฑ., | เครื่องสุขภัณฑ์ | ||
สุขภาพ |
น. สุขภาว. อนามยตา, อนามย., อาโรคฺย., | |||
สุขภาพดี |
น. กุสล., อนามย., อาโรคฺย., นิรามยตา, อนีติ, ค. อนีติก นิรามย |
|||
สุขภาพไม่ดี |
น. อกลฺลตา, เคลญฺญ., | |||
สุขวิทยา |
น. อาโรคฺยวิชฺชา, | สุขทุกข์, ศาสตร์-วิทยา | ||
สุขศาลา |
น. อาโรคฺยสาลา, อาโรคฺยฏฺฐาน., | |||
สุขสบาย |
น. สุข., สปฺปาย. ค. สุขี สุขิต |
สุขทุกข์ | ||
สุขอนามัย |
น. โรคาวรณ., อาโรคฺยรกฺขณ., | |||
สุขา |
น. วจฺจฏฺฐาน., วจฺจกุฏิ, อุจฺจารฏฺฐาน., | |||
สุขาภิบาล |
น. โรคาวรณ., อาโรคฺยรกฺขณ., | |||
สุขาวดี |
น. นนฺทนวน., เทวโลก. |