พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
สูญเสีย |
น. อปาย. วินาส. วฺยาปตฺติ, ชานิ, หานิ, ปริหานิ, อลาภ. สงฺขย. ปราภว. ค. กลิคฺคาหี ปราชิต ก. หาเปติ วินสฺสติ |
|||
สูญเสียความทรงจำ |
น. สติสมฺโมส. สติวิปฺปวาส. | |||
สูญเสียน้ำ |
สำ. นิรุทกํ กโรติ | |||
สูญเสียประโยชน์ |
ก. อตฺถํ หาเปติ | |||
สูด |
น. ฆายน., สิงฺฆน., ก. ฆายติ สิงฺฆติ |
|||
สูดกลิ่น |
น. อุปสิงฺฆน., ก. อุปสิงฺฆติ |
|||
สูดน้ำมูก |
น. อุปสิงฺฆน., | |||
สูดลมหายใจ |
น. อาณาปาณ., อานาปาน., | หายใจ | ||
สูดอากาศ |
น. อสฺสาส. ก. อสฺสสติ |
|||
สูตร |
(formula) | น. สุตฺต., นิยมาวลิ, | ||
สูตรคูณ |
น. คุณีกรณมาติกา, พหุลีกรณมาติกา, | |||
สูตรสำเร็จ |
น. ถิรนิยมาวลิ, | |||
สูติ |
น. สูติ, ปสูติ, | |||
สูติกรรม |
น. ปสูติ, คพฺภวุฏฺฐาน., | การแพทย์ | ||
สูตินรีแพทย์ |
น. ปสูติสาธก. ปสูติสาธิกา, | การแพทย์, บุคคล | ||
สูติบัตร |
น. ปสูติปณฺณ., ปสูติปมาณปณฺณ., | |||
สูติศาสตร์ |
น. ปสูติวิชฺชา, | การแพทย์, ศาสตร์-วิทยา | ||
สูติแพทย์ |
น. ปสูติสาธิก. ปสูติสาธิกา, | บุคคล, แพทย์หมอ | ||
สูท |
(suit) | น. นิวาสนยุคล., | ||
สูบ |
(เครื่องสูบลม) | น. คคฺครี, |