พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
สนิม |
น. มล., โลหมล., กณฺณกิตา, | |||
สนิมกิน |
ค. มลาวุต มลขาทิต | |||
สนิมสร้อย |
ดู บอบบาง, เหยาะแหยะ | |||
สนิมเหล็ก |
น. โลหมล., | |||
สนุก |
น. ทว. เกฬิ, เกฬายน., ขิฑฺฑา, หสฺส. หาส. อสฺสาท. ก. เกฬายติ กีฬติ หสติ อภิหํสติ อภิรมติ รญฺชติ นนฺทติ |
|||
สนุกสนาน |
น. อภิรุจิ, ปริหาส. อภินนฺท. ค. สานนฺท ปโมทิต หฏฺฐ |
|||
สนเข็ม |
ก. สุตฺตํ สูจิปาสเก อาวุณาติ, สูจิยํ สุตฺตํ โยเชติ | |||
สนเทศ |
น. สนฺเทส. สาสน., | |||
สนเท่ห์ |
น. สนฺเทห. (ดู สงสัย) | ลังเลสงสัยไม่แน่ใจ | ||
สนใจ |
น. มนสิการ. อวธาน., โอทหน., อเปกฺขา, อนุราค. ก. อาทิยติ มนสิกโรติ คเณติ สลฺลกฺเขติ |
|||
สนใจฟัง |
ดู ตั้งใจฟัง. | |||
สนใจอยู่แต่เรื่องตัวเอง |
น. อตฺตสิลาฆา, | |||
สบ |
(พบ) | ก. อาปชฺชติ ปสฺสติ วินฺทติ อุปลภติ อธิคจฺฉติ | ||
สบ |
(เสมอ) | ค. ส. สมาน |
||
สบ |
(ไหลมารวมกัน) | ก. สํสนฺทติ สเมติ สมาคจฺฉติ | ||
สบง |
น. อนฺตรวาสก. | |||
สบถ |
น. สปถ. สปน., | |||
สบถสาบาน |
ดู สาบาน. | |||
สบประมาท |
น. เปสุญฺญ., อวมาน., อวญฺญา, หีฬนา, วมฺภนา, อปวาท. ค. เปสุณการก อวมญฺญก อวมญฺญนสีล อุทฺธต ก. อกฺโกสติ ปริภาสติ อวมญฺญติ อวมาเนติ อวชานาติ หีเฬติ |
|||
สบสังวาส |
น. สํวาส. สมานสํวาส. |