พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
สมนาคุณ |
ก. ปาริโตสิกํ เทติ, ยถารหํ ผลํ เทติ, ปจฺจุปกโรติ | |||
สมน้ำสมเนื้อ |
ค. ส. สมาน ตุล ตุลฺย สมตุล สภาค สทิส |
|||
สมน้ำหน้า |
กวิ. กมฺมสริกฺขกํ | |||
สมบัติ |
(ถึงพร้อม) | น. สมฺปตฺติ, สมฺปทา, | ||
สมบัติ |
(ทรัพย์) | ดู ทรัพย์. | ||
สมบัติของสมาคม |
น. ปูคายตน., | |||
สมบัติผู้ดี |
น. สพฺภตา, วินีตตา, อุจิตตา, จาริตฺตวิธิ. สทาจาร. สทาจารปทฺธติ, | |||
สมบุกสมบัน |
น. ทฬฺหกมฺมกรณ., ก. ทฬฺหํ กมฺมํ กโรติ |
|||
สมบูรณาญาสิทธิราชย์ |
น. เสรีปาลน., ปชาปีฬน., เอกาธิปจฺจ., อธิราชตฺต., | |||
สมบูรณ์ |
(เต็ม) | น. ปูรณ., ปริปูรณ., สมฺปูรณ., สากลฺย., อนูนตา, อเวกลฺล., ปริปาก. ปาริปูริ, ค. อนูน อวิกล สมฺปุณฺณ สมตฺต เกวล ก. สมฺปูเรติ |
||
สมบูรณ์ |
(อ้วน) | ดู อ้วน. | ||
สมบูรณ์แบบ |
ค. ปริปุณฺณ สมตฺต อเสส อเสสิต อวิกล | |||
สมปฤดี |
น. สติ, | |||
สมพรปาก |
สำ. เอวํ โหตุ | |||
สมพล |
(เสบียง) | น. สมฺพล., อาหาร. | ||
สมพัตสร |
(อากรรายปี) | น. สํวจฺฉรากร. สํวจฺฉรพลิ. | ||
สมพาส |
น. สํวาส. | |||
สมภาร |
น. อาวาสิก. เนวาสิก. วิหาราธิปติ. อสฺสมสามิ. | |||
สมมติ |
น. สมฺมุติ, สมฺมติ, ปริกปฺปนา, อนุมาน., ค. สมฺมต ก. ปริกปฺเปติ อนุมาเนติ |
|||
สมมติฐาน |
น. สงฺกปฺปิตตฺถ. อนุมาน. |