พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
สภาเทศบาลเมือง |
น. นครสภา, | |||
สม |
ค. ส. ปฏิรูป อนุจฺฉวิก อรห อนุโลมิก สามีจิ สารุปฺป อนุรูป ยุตฺต สริกฺขก ก. สเมติ กปฺปติ ยุชฺชติ อรหติ |
|||
สมกัน |
ก. สเมติ | |||
สมการ |
น. สมีกรณ., | |||
สมคบ |
น. กุมนฺตนา, ก. กุมนฺเตติ กูโฏปายํ โยเชติ |
|||
สมควร |
น. ยุตฺติ, สารุปฺป., ค. กลฺล กลฺย กปฺป โอปายิก ปฏิรูป อนุจฺฉวิก ทพฺพ สกฺก ภพฺพ ลพฺภ อรห กลฺล กปฺปิย อนุโลมิก ญาย รูป สามีจิ สารุปฺป อนุรูป ยุตฺต สปฺปาย โยคฺค ก. กปฺปติ ยุชฺชติ ขมติ อรหติ วตฺตติ นิ. อลํ ยถารหํ ยถาตถํ สมฺมา |
|||
สมควรถูกฆ่า |
ค. วชฺฌ | |||
สมควรที่จะ … |
ก. อรหติ วฏฺฏติ | |||
สมควรมีสามี |
ค. อลมฺปเตยฺย | |||
สมควรแต่งงานได้ |
ค. วิวาหโยคฺค | |||
สมควรได้รับโทษ |
ค. ทณฺฑารห ทณฺฑนีย | |||
สมจริง |
กวิ. ยถาตถํ | |||
สมญา |
น. สมญฺญา, นาม., สมญฺญาตนาม., อภิธาน., ปญฺญตฺติ, วิกตินาม., อุปหสฺสนาม., นามนฺตร., | |||
สมณ |
น. สมณ. สมณี, | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | ||
สมณศักดิ์ |
น. สมณฐานนฺตร., | ยศศักดิ์ | ||
สมณเพศ |
น. สมณเวส. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | ||
สมดุล |
น. สมตา, สมานตฺต., สามญฺญ., ตุลฺย., ค. ส. สมาน ตุล สภาค |
|||
สมถะ |
(มักน้อย) | ค. อปฺปิจฺฉ สนฺตุสฺสก สนฺตุฏฺฐ | ||
สมทบ |
ดู เข้าร่วม. | |||
สมทบทุน |
น. ทินฺนมูลฆฏน., |