พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
วิหารแกลบ |
น. ชุทฺทกวิหาร. | สถานที่, อาคารและส่วนประกอบ | ||
วิเคราะห์ |
น. วิคฺคห. วิภชน., ววตฺถาน., วฺยาวจฺเฉท. วิจฺเฉท. อุปปริกฺขา, วีมํสา, ก. วิคฺคเหติ ววตฺถเปติ วิภชติ วฺยาวจฺเฉทติ วิจฺฉินฺทติ อุปปริกฺขติ วีมํสติ |
|||
วิเคราะห์คำ |
น. ปทวิคฺคห. | |||
วิเคราะห์คำในประโยค |
น. ปทวิภาค. ปทวิภชน., ก. ปทวิภาคํ กโรติ |
|||
วิเคราะห์ทางเคมี |
น. โลหาปริกฺขา, ก. โลหํ อุปปริกฺขติ |
|||
วิเคราะห์วิทยา |
น. ปเภทวิชฺชา, | |||
วิเชียร |
น. วชิร., | |||
วิเทศ |
น. วิเทส. | |||
วิเทศสหการ |
น. วิเทสสหกรณ., | |||
วิเทศสัมพันธ์ |
น. วิเทสสมฺพนฺธ. | |||
วิเภตก์ |
ดู สมอพิเภก. | พืช | ||
วิเวก |
น. วิเวก. ค. สนฺต เขม ปนฺต วิวิจฺจ วิวิตฺต นิสฺสทฺท |
|||
วิเศษ |
ค. วิเสส (ดู ยอดเยี่ยม) | |||
วิเศษณ์ |
น. วิเสสน., | ไวยากรณ์ | ||
วิโยค |
น. วิโยค. วิปฺปโยค. | |||
วิโรฒ |
ค. วิรุฬฺห | |||
วิโรธ |
น. วิโรธ. โกธ. โกป. โทส. | |||
วิไล |
ดู งาม. | งดงาม | ||
วิไลวรรณ |
ค. สุวณฺณ | งดงาม | ||
วิ่ง |
น. ชวน., ธาวน., ปกฺขนฺทน., ค. ธาวก ปกฺขนฺน ปกฺขนฺทิต ก. ชวติ ธาวติ สนฺธาวติ ขนฺทติ ปกฺขนฺทติ |