พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
วินิจฉัยออก |
น. อภิชานน., สลฺลกฺขณ., ทูรทสฺสน., ปริญฺญา, | |||
วินิจฉัยโรค |
น. โรคนิจฺฉย, โรคตีรณ., ก. โรคํ นิจฺเฉติ, โรคํ ตีเรติ |
โรค | ||
วินิต |
ค. วินีต | |||
วินิบาต |
น. วินิปาต. | |||
วิบัติ |
น. วิปตฺติ, อาปทา, (ดู ฉิบหาย) ก. วิปชฺชติ |
|||
วิบาก |
น. วิปาก. (ดู ผล) | |||
วิปจิตัญญู |
น. วิปจิตญฺญู. วิปญฺจิตญฺญู. | บุคคล | ||
วิปฏิสาร |
น. วิปฺปฏิสาร. (ดู เดือดร้อนใจ) | อารมณ์ความรู้สึก | ||
วิปริต |
ค. วิปรีต วาม ปฏิโลม อปากติก วิลกฺขณ วิกต วิรูป อพฺภุต | |||
วิปลาส |
น. วิปลฺลาส. วิปริยาส. | |||
วิปวาส |
น. วิปฺปวาส. | |||
วิปัสสนา |
น. วิปสฺสนา, | ปัญญา | ||
วิปโยค |
น. วิปฺปโยค. วิโยค. นานาภาว. วินาภาว. | |||
วิพากย์วิจารณ์ |
ดู วิจารณ์. | |||
วิภัตติ |
น. วิภตฺติ, | ไวยากรณ์ | ||
วิภาค |
น. วิภาค. | |||
วิมาน |
น. วิมาน., พฺยมฺห., วฺยมฺห., เทวตาวาส. เทวาลย. | สถานที่ | ||
วิมุต |
น. วิมุตฺติ, ค. วิมุตฺต |
|||
วิรัช |
(ปราศจากธุลี) | ค. วิรช | ||
วิรัช |
(ต่างประเทศ) | น. วิรชฺช., |