พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
วนอุทยาน |
น. อุปวน., | สวน-ป่าไม้ | ||
วนา |
ดู ป่า. | สวน-ป่าไม้ | ||
วนิดา |
(ผู้หญิง) | น. วนิตา, | บุคคล, ผู้หญิง | |
วนิพก |
น. วินิพฺพก. วณิพฺพก. | บุคคล, อาชีพ | ||
วนเวียน |
ก. อนุปริยาติ อนุปริธาวติ อนุปริวตฺตติ, กุฏิลํ คจฺฉติ | |||
วนไปทางขวา |
น. ทกฺขิณาวฏฺฏ. | |||
วรรค |
(ตอน) | น. วคฺค. กณฺฑ., ปริจฺเฉท. | ||
วรรค |
(ช่องไฟ) | น. โอกาส. อนฺตร., | ||
วรรคตอน |
ดู วรรค. | เขียน | ||
วรรณ |
น. วณฺณ. | |||
วรรณกรรม |
น. อกฺขรญฺญูกมฺม., วณฺณกมฺม., รจนา, ลิปิกมฺม., | บทประพันธ์ | ||
วรรณคดี |
น. สาหิจฺจ., คนฺถสมูห. มหาปญฺญานํ คนฺถาวลิ, | บทประพันธ์ | ||
วรรณคดีเปรียบเทียบ |
น. อุปมานสาหิจฺจ., | บทประพันธ์ | ||
วรรณนา |
น. วณฺณนา, | |||
วรรณพฤติ |
น. วณฺณวุตฺติ, | |||
วรรณยุกต์ |
น. วณฺณยุตฺต., | ไวยากรณ์ | ||
วรรณศิลป์ |
น. วณฺณสิปฺปกมฺม., | |||
วรรธนะ |
น. วฑฺฒน., | |||
วรรษ |
น. วสฺส., | เวลา | ||
วฤษภ |
น. วสภ. |