พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
กุชิ |
สทฺเท; อพฺยตฺตสทฺเท จ ออกเสียง, ร้อง, กล่าว; ออกเสียงไม่ชัด, เสียงสัตว์ร้อง |
กุญฺชติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
กุชุ |
เถยฺเย ลัก, ขโมย |
โกชติ |
ภู (อ) | |
กุชุ |
เถยฺยกรเณ ลัก, ขโมย |
โกชติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
กุชฺช |
อโธมุขีกเร ก้มหน้า, คว่ำหน้า |
กุชฺชติ. |
ภู (อ) | |
กุชฺช |
อโธมุขีกรเณ 'ทำให้มีหน้าข้างล่าง,' คว่ำ, คว่ำลง |
กุชฺชติ นิกฺกุชฺชติ อุกฺกุชฺชติ ปฏิกฺกุชฺชติ นิกฺกุชฺชิตํ อวกุชฺโช อา. นิกฺกุชฺชิตํ วา อุกฺกุชฺเชยฺย พึงหงายสิ่งที่คว่ำไว้.
|
ภู (อ) [ธป] |
|
กุญฺจ |
โกฏิลฺลปฺปคตฺยนาทเร ทำให้คด, โค้ง, งอ; ทำให้น้อย; ไป; ไม่เอื้อเฟื้อ |
กุญฺจติ. กุญฺจิตฺวา. |
ภู (อ) | |
กุญฺจ |
โกฏิลฺล; ปฺปิภาเวสุ คด, โค้ง, โกง, งอ; แนบแน่น, สนิธ, ลั่นกุญแจ |
กุญฺจติ กุญฺจิกา กุญฺจิตโกโส กุญฺจิตฺวา
|
ภู (อ) [ธป] |
|
กุฏ |
เฉทปฺปวตฺตวกฺเก ตัด; เป็นไป; คด, โค้ง, งอ |
องฺคมงฺคานิ กุฏติ ฉินฺทตีติ กุฏฺฐํ โรคเรื้อน. |
ภู (อ) | |
กุฏ |
ทาหาปฺปสาทเน เร่าร้อน; ไม่สดใส |
กุเฏติ, กุฏยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
กุฏ |
อาโกฏนาทีสุ ตี, ทุบ, เคาะ (เป็นอาทิ) |
โกเฏติ การิต-โกฏาเปติ อาโกเฏติ [อา+กุฏ] ก. ตี, ทุบ, เคาะ. * น่าจะเป็น บานประตู เพราะอรรถกถาแห่งนี้แก้ว่า อคฺคฬนฺติ กวาฏํ. แลแก้ต่อไปว่า อาโกฏฺเฏหีติ อคฺคนเขน สณิกํ กุญฺจิกฉิทฺทสมีเป อาโกฏฺเฏหิ. จึงเห็นได้ว่า มิใช่กลอน หรือลิ่มแน่. (อาโกฏฺเฏหิ ในอรรถกถาควรจะเป็น อาโกเฏหิ) อาโกฏิต [จาก อาโกเฏติ ] กค. ตี-ทุบ-อัดแล้ว, เคาะแล้ว. อาโกฏน [อา+กุฏ+ยุ เป็น อน] นป. ความตี-ทุบ-อัด, ความเคาะ. อาโกฏน [อา+กุฎ+ยุ เป็น อน กตฺตุสาธน เทียบ โกธโน ผู้โกรธ] ค. ผู้ตี-ทุบ-อัด, ผู้บังคับ. |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
กุฏ |
เฉทเน ตัด |
(ธาตุนี้ ให้ดู โกฏฺฏ=เฉทเน ด้วย. เรื่อง กุฏ, กุฏฺฏ, โกฏฺฏ นี้ ค่อนข้างจะนัวสักหน่อย ให้ดูเทียบใน ธาตุปฺ. เล่มก่อน ที่ข้าพเจ้านำมาลงไว้เต็ม ในที่นี้อีก ก็ถือว่า "เหลือดีกว่าขาด" สำหรับไว้วิจารต่อไป.) |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
กุฏ |
โกฏิลฺเล คด, โค้ง, โกง, งอ |
กุฏติ ปฏิกุฏติ กุโฏ-ฏํ
|
ภู (อ) [ธป] |
|
กุฏ |
เฉทเน ตัด, เกี่ยว, ปัน, แบ่ง |
กุฏติ กุฑฺฑํ
|
ภู (อ) [ธป] |
|
กุฏิ |
เวกลฺเล ให้พิการ, ให้ทุรพล |
กุณฺฏติ ธนํ โสโก. |
ภู (อ) | |
กุฏิ |
ทาเห เผา, ไหม้, ร้อน |
กุเฏติ กุฏยติ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
กุฏฺฏ |
เฉทกุจฺฉาปตาปเน ตัด; ติเตียน, น่ารังเกียจ; เร่าร้อน |
กุจฺเฉติ. อธิกุฏฺฏียติ มํสํ เอตฺถาติ อธิกุฏฺฏนํ เขียง. |
จุร (เณ ณย) | |
กุฏฺฏ |
เฉทเน ตัด, เกี่ยว, ปัน, แบ่ง |
กุฏฺเฏติ กุฏฺฏยติ |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
กุฐิ |
เวกลฺลาลสิยโสเกสุ พิการ, ทุรพล; เกียจคร้าน; เศร้าโศก |
กุณฺฐติ. |
ภู (อ) | |
กุฐิ |
อาลสิเย; คติปฏิฆาเต จ เกียจคร้าน: กำจัดความไป, หยุด, ช้า |
กุณฺฐติ กุณฺโฐ |
ภู (อ) [ธป] |
|
กุฐิ |
โสเก แห้ง, เหี่ยว, เศร้าโศก |
กุณฺฐติ |
ภู (อ) [ธป] |