กูช

ธาตุนี้ ธป. มีโนตว่าเป็น กุช บ้าง. แลให้ดูเทียบ กุชิ ในธาตุปฺ. เล่มก่อน.

• กูชติ-กุชฺชติ  โมรจฺฉาโปว กูชติ ร้องอยู่ดุจลูกอ่อน แห่งนกยูง หรือ ดุจลูกนกยูง  ชาอ. 2/439=4/208 ไทยเป็น กุชฺชติ.
• วิกูชติ-วิกุชฺชติ [วิ+กูช หรือ กุช] ก. ร้องก้อง, ส่งเสียงก้อง. อุปนทนฺตีติ วิกูชนฺติ  เปตวตฺถุอ. 189 (ยังไม่มีฉบับพิมพ์ไทยสอบ) ในที่นี้หงส์ร้อง.
• วิกูชนฺต [จาก วิกูชติ]  กค. ร้องก้องอยู่, ส่งเสียงก้องอยู่.  
  สกุณสงฺฆา มธุรสฺสเรน วิกูชนฺตา  ฝูงสกุณร้องก้องอยู่ด้วยเสียงไพเราะ ชาอ. 1/83.
• วิกูชมาน-วิกุชฺชมาน [จาก วิกูชติ-วิกุชฺชติ]  กค. ร้องก้องอยู่, ส่งสำเนียงก้องอยู่, 
  นวกา ภิกฺขู … มุฏฺฐสฺสตี อสมฺปชานมานา นคฺคา วิกุชฺชมานา กากจฺฉมานา เสยฺยํ กปฺเปนฺติ 
  เหล่านวกภิกษุ…เผลอสติ ไม่รู้สึก นอนเปลือยกาย ส่งเสียงพึมพำ -ละเมอแลกรนอยู่ วิน. 2/171 
  (วิกูช-กุชฺช นี้ตามธรรมดา ใช้สำหรับสัตว์ร้อง ในที่นี้เห็นจะเป็นอาการคล้ายสัตว์ จึงใช้ศัพท์นี้) 
  วิกุชฺชมาน=วิปฺปลปมาน ละเมอ-เพ้อ, กากจฺฉมาน กรน =นาสาย กากสทฺทํ วิย นิรตฺถสทฺทํ มุญฺจมาน วินอ. 2/293.
• อภิกูชิต-อภิกุชฺชิต [อภิ+กูช หรือ กุช]  กค. ส่งสำเนียงก้องแล้ว (สำหรับ นก),  เห่าก้องแล้ว (สำหรับ สุนัข).  
  ปิงฺคเลนาภิกุชฺชิตํ (ในที่นี้ หมายเอาสุนัขเห่าก้อง) ชาอ. 8/59 ยุโรป เป็น -ภินิกูชิตํ.
• อุปกูชิต-อุปกุชฺชิต [อุป+กูช หรือ กุช]  กค. ร้องระเบงเซ็งแซ่แล้ว.  
  อิมา ตา โปกขรณิโย รมฺมา จากวากูปกุชฺชิตา  สระโปกขรณีเหล่านี้นั้น เป็นที่รื่นรมย์ อันเหล่านกจากพรากร้องระเบงเซ็งแซ่แล้ว ชาอ. 6/360.