พจนานุกรมธาตุ

กลินฺทติ

กลฺลติ, กลฺลเต โลโก.
วาตเวเคน สมุทฺทโต กลฺลติ นทตีติ กลฺโลโล, มหาวีจิ. คลื่นใหญ่.

กลฺลติ

สนฺตํ กวติ วณฺเณตีติ กวิ. กวี, นักประพันธ์.

กวติ

กสตีติ กสโก, กสฺสโก ชาวนา.
กสนฺติ วิเลขนฺติ เอตฺถาติ กจฺฉุ หิด.
กสนํ วิเลขนํ กสิ การไถ.
กสิรํ, กิจฺฉํ, กฏฺฐํ.
กสติ ปวตฺตตีติ กสิณํ.
ถ้ามี วิ เป็นบทหน้า ผุลฺเล ลงในความ 'บาน' เช่น วิกสติ.

กสติ-กสฺสติ กสฺสโก อากาโส

• กสฺสโก  '=กสิการโก' ชาวนา, 'ผู้ไถ, หรือ ทำการไถ' - ส.
• อากาโส  '-นภํ, ฟ้า, อากาศ, 'ไถไม่ได้ หรือ ไม่อาจไถ' วิ. ตํ หิ น กสฺสตีติ อากาโส กสิตุํ วิเลขิตุํ น สกฺโกตีติ อตฺโถ - ส.
  ศัพท์เป็นชื่อของอากาศ คือ อากาโส อมฺพรํ อพฺภํ อนฺตลิกฺขํ อฆํ นภํ เวหาโส คคนํ เทโว ขํ อาทิจฺจปโถ ตาราปโถ นกฺขตฺตปโถ รวิปโถ เวหาสยํ วายุปโถ อปโถ อนิลญฺชสํ - ส.

กสติ

กํสติ.
กํโส สำริด,
กํสปาติ ถาดสำริด.

กสติ, กสนฺติ.

กสติ

ธาตุนี้เป็น อี การันต์ ดังนั้น ไม่ลงนิคคหิตอาคม - ส.

กสฺสติ, ปริกสฺสติ. มูลาย ปฏิกสฺเสยฺย.

กสฺสติ ปริกสฺสติ ปฏิกสฺสติ

• ปฏิกสฺสติ  ก. ชักมา, ฉุดมา, 'กลับไป' [ปฏิ+กสฺส]   อา. มูลาย ปฏิกสฺเสยฺย พึงกลับไปเพื่ออาบัติเดิม, ชักเข้าหาอาบัติเดิม ปฏิกสฺเสยฺย-อากฑฺเฒยฺย - ส.   รูปนาม ปฏิกสฺสนํ.

กฬติ.

กฬติ

กฬติ กฬนํ

กาติ สทฺทํ กโรตีติ กาโก.
กาติ ผรุสํ วทตีติ กาโฬ.
กณฺโห. ดำ.

กาเถติ กาถยติ

กาเลติ, กาลยติ.
กาลียเต สงฺขฺยายเตติ กาโล การนับ, เวลา