แหล่งน้ำ

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ทะเลสาบ น. ชลาสย. ชลาธาร. ชาตสฺสร. กูม. ตาฬก. มหาสร. มหาทห. มหารหท. อุทกรหท. โลณี, แหล่งน้ำ
ทะเลสาบธรรมชาติ น. ชาตสฺสร. แหล่งน้ำ
ทะเลหลวง น. มหาสมุทฺท. แหล่งน้ำ
ทะเลใต้ น. ทกฺขิณสมุทฺท. แหล่งน้ำ
ท้องน้ำ น. ชโลทร., นทีตล., อวนิ,

ท้องน้ำ หมายถึง ผืนน้ำอันกว้างใหญ่ทั้งหมด

น้ำ, แหล่งน้ำ
น้ำบาดาล น. อนฺโตภูมิอุทก., แหล่งน้ำ
น้ำบ่อ น. อุทปาน. โอปาน. แหล่งน้ำ
น้ำประปา น. ปริสฺสาวิโตทก., สุทฺโธทก., แหล่งน้ำ
บ่อน้ำธรรมชาติ น. อขาต., แหล่งน้ำ
บ่อน้ำบาดาล น. อนฺโตภูมิอุทปาน., แหล่งน้ำ
ประปา น. ปปา, น้ำ, แหล่งน้ำ
สมุทร น. สมุทฺท. สาคร. สินฺธุ. อาป. แหล่งน้ำ
สมุทรศาสตร์ น. สมุทฺทวิชฺชา, แหล่งน้ำ, ศาสตร์-วิทยา
สระ (แอ่งน้ำ) น. สร. สรสี, ขาต., โปกฺขรณี, อุทปาน. โอปาต. โอปาน., ทห. อณฺณว. ชลาสย. แหล่งน้ำ
สระขุด น. ขาต., แหล่งน้ำ
สระธรรมชาติ น. ชาตสฺสร. แหล่งน้ำ
สระน้ำ ดู สระ. แหล่งน้ำ
สระบัว น. ภิสินี, อมฺพุชินี, นลินี, ปทุมินี, ปุณฺฑรีกินี, โปกฺขรณี, สโรชินี, ปทุมสร. แหล่งน้ำ
สระสวรรค์ น. นนฺทโปกฺขรณี, แหล่งน้ำ
สระเล็ก น. ปลฺลล., แหล่งน้ำ