พิการ
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
|---|---|---|---|
| คนแขนด้วน | น. หตฺถจฺฉินฺน. | บุคคล, พิการ | |
| คนแข้งหัก | น. ภินฺนชงฺฆ. | บุคคล, พิการ | |
| คนแคระ | น. ลกุณฺฏก. ลกุณฺฑก. รสฺส. วามน. คณฺฑุล. โอมกปฺปมาณิก. อติวามนปุริส. | บุคคล, พิการ | |
| คนไม่เต็มเต็ง | น. ทนฺธปุคฺคล. | บุคคล, พิการ | |
| ค่อม | ค. ขุชฺช คณฺฑุล | รูปร่าง, พิการ | |
| ง่อย | ค. ฏิย กุณ ปงฺคุล ปกฺขหต นฏฺฐินฺทฺริย | พิการ | |
| ง่อยเปลี้ยเสียขา | ค. ขญฺช | พิการ | |
| ด้วน | ค. ฉินฺน ฉินฺนาวสิฏฺฐ | พิการ | |
| พิการ | น. วิรูปตฺต., องฺควิกลตฺต., เววณฺณิย., ค. วิรูป วิกล วิกลงฺค |
พิการ | |
| สายตาพิการ | น. วิรูปทสฺสน., วิกลจกฺขุปถ. | สายตา, พิการ | |
| หูตึง | น. พธิร. สุติหีน. | พิการ | |
| หูหนวก | น. พธิร. สุติหีน. ค. พธิร สุตหีน |
พิการ | |
| เข | ค. เกกร วิสม วลิร | พิการ | |
| แขนคอก | น. วิกลพาหา, | ร่างกายและส่วนประกอบ, พิการ | |
| แขนด้วน | ค. หตฺถจฺฉินฺน | ร่างกายและส่วนประกอบ, พิการ | |
| โขยกเขยก | ดู กะโผลกกะเผลก. | พิการ | |
| ใบ้ | น. มูค. สุญฺญวจ. | พิการ |