Skip to main content
ศัพท์ไทย |
ศัพท์บาลี |
หมวดหมู่ |
|
คนมือง่อย |
น. หตฺถกุณี.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนมือหงิก |
น. กุณี.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนมือแผ่น |
น. ผณหตฺถก.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนหน้าอกหัก |
น. ภินฺนอุร.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนหลังค่อม |
น. ขุชฺช. คณฺฑุล. วามน.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนหลังหัก |
น. ภินฺนปิฏฺฐิ.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนหลังโกง |
น. โอนตปิฏฺฐิก.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนหูฉีก |
น. กณฺณจฺฉินฺน.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนหูด้วน |
น. ฉิทฺทมตฺตกณฺณ.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนหูหนวก |
น. พธิร. สุติหีน.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนหูหนวกและใบ้ |
น. เอฬามูค.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนหูแหว่ง |
น. กณฺณจฺฉินฺน.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนเท้าง่อย |
น. ปาทกุณี.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนเท้าทู่ |
น. สีปที. ภารปาท.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนเท้าปุก |
น. กุฏณฺฑปาทก. สีปที.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนเท้าหงิก |
น. กุณี.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนเท้าเก |
น. วงฺกปาท.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนเปลี้ย |
ดู คนง่อย.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนเล็บด้วน |
น. อฬจฺฉินฺน.
|
บุคคล, พิการ |
|
คนเอ็นใหญ่ขาด |
น. กณฑรจฺฉินฺน.
|
บุคคล, พิการ |
|