บุคคล
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
---|---|---|---|
ผู้กิน | ค. ภุญฺชก อทก โภตฺตุ | บุคคล | |
ผู้กินปลา | ค. มจฺฉภกฺข | บุคคล | |
ผู้ก่อ | น. สมฺปาทก. อุปฺปาทก. | บุคคล | |
ผู้ก่อการ | น. ปติฏฺฐาเปตุ. อารมฺภก. | บุคคล | |
ผู้ก่อการกบฏ | น. ราชทุพฺภิ. รชฺชโทหี. | บุคคล | |
ผู้ก่อการจลาจล | น. สงฺโขภี. ทามริก. | บุคคล | |
ผู้ก่อการร้าย | น. ปฏิวิรุทฺธ. ปจฺจามิตฺต. | บุคคล | |
ผู้ก่อความวุ่นวาย | น. สงฺโขภี. ทามริก. | บุคคล | |
ผู้ก่อตั้ง | น. อุนฺนติปาปก. | บุคคล | |
ผู้ก่อสร้าง | น. นิมฺมาตุ. (นิมฺมาตา) สมฺปาทก. อุปฺปาทก. ค. กร |
บุคคล, ก่อสร้าง | |
ผู้ขวนขวาย | ค. ปสุต อนุยุตฺต ปยุตฺต อิสฺสุกี พฺยาวฏ วฺยาวฏ อุสฺสุก อุสฺสุกฺก อเปกฺขก อพฺภุสูยก | บุคคล | |
ผู้ขัดขวาง | น. พาธากร. อนฺตรายการี. | บุคคล | |
ผู้ขับ | น. ปาชก. | บุคคล | |
ผู้ขับขี่ (~ม้า, รถ) | น. ปจฺฉาโรหก. อาโรห. (อุ. อสฺสาโรห. รถาโรห.) | บุคคล | |
ผู้ขาย | ดู คนขาย. | บุคคล | |
ผู้ข่มข้าศึก | ค. อรินฺทม | บุคคล | |
ผู้ข่มเหง | ค. อภิภว ปีฬก พาธก วิเหฐนก | บุคคล | |
ผู้ข้องอยู่ในอารมณ์ต่างๆ | ค. พฺยาสตฺต | บุคคล | |
ผู้ข้ามแพ | ค. โอลุมฺปิก โอฬุมฺปิก | บุคคล | |
ผู้คงที่ (หนักแน่น) | ค. ตาทิ | บุคคล |