บุคคล

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
คนมือหงิก น. กุณี. บุคคล, พิการ
คนมือแผ่น น. ผณหตฺถก. บุคคล, พิการ
คนมุง น. สมีปฏฺฐายี. บุคคล
คนยิงธนู น. อิสฺสาส. ธนุทฺธร. บุคคล
คนย้อมผ้า น. รชก. รญฺชก. บุคคล, อาชีพ
คนรวย ดู คนมั่งมี. บุคคล, รวยจน
คนรอบข้าง น. ปริชน. ปริวาร. ปริสชน. ปริคฺคห. ปริกฺขาร. อชฺฌาวร. อภิสร. บุคคล
คนระดับสูง น. ปุริสุตฺตม. ปุริสาชญฺญ. ปุริสาสภ. บุคคล
คนระเบิดหิน น. ปาสาณเภทก. บุคคล, อาชีพ, ระเบิด
คนรัก น. ชาร. บุคคล, คนรัก
คนรักดนตรี ค. สงฺคีตปฺปิย บุคคล, ดนตรี
คนรักหนังสือ ค. คนฺถปฺปิย บุคคล, หนังสือ
คนรับ น. ปฏิคฺคาหก. บุคคล
คนรับของ น. ภณฺฑสมฺปฏิจฺฉก. บุคคล
คนรับจ้าง น. นิยุตฺต. เวตนิก. ภฏก. ภตก. ภติก. กมฺมกร. บุคคล, อาชีพ
คนรับฝากเงิน น. นิหิตธนรกฺขก. บุคคล
คนรับรอง น. ปฏิภู. ปาฏิโภค. บุคคล
คนรับเงิน น. มูลปฏิคฺคาหก. ธนาธิการี. บุคคล, เงินทอง, อาชีพ
คนรับใช้ ดู คนใช้. บุคคล, อาชีพ
คนรับใช้ใกล้ชิด น. ปาทมูลิก. เจฏก. จุลฺลุปฏฺฐาก. ปริจารก. บุคคล