พจนานุกรมธาตุ

กิเลเส ภินฺทตีติ ภิกฺขุ. 
ภินฺทติ วิเสเสตีติ เภโท. 
สมฺภินฺโน เรี่ยราย, ปะปน, เกลื่อนกล่น.

เภทิยตีติ ภินฺโน. 
ภินฺทติ วิเสสตีติ เภโท, เภทกํ. 
ภิชฺชนธมฺโม ภิชฺชติ. 
กายญฺจ ภินฺทนํ ญตฺวา.

ภิลติ. 
ภิลฺลตรุ ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง. 
เภลยติ. 
ภิลฺโล คนป่า, คนดุร้าย.

ภิสติ. 
เภสติ จิกิจฺฉตีติ ภิสโช หมอยา. 
ตสฺส กมฺมํ เภสชฺชํ, เภสชํ.

ภึสติ. 
ภึสนํ ความกลัว, น่าหวาดเสียว. 
ตทาสิ ยํ ภึสนกํ. 
ภิกฺขํ ภึสาเปยฺย.

ภายติ, วิเภติ. 
ภี, ภีติ, ภีรตา ความกลัว. 
ภีรุ, ภีโต, ภีสนโก ผู้กลัว. 
ภีโม แดนกลัว, ยักษ์. 
น ตํ ภายามิ อาวุโส. 
ภีโต จุตุนฺนํ อาสีวิสานํ. 
นาหํ ทุคฺคติภยสฺส ภายามิ. 
ภิกฺขุ ภีสาเปยฺย.

อุรโค ภุชติ ขดอยู่. 
อาภุชิตฺวาน ปลฺลงฺกํ.

ภุํ ภุญฺชติ ปาเลตีติ ภูภุโช มหีภูโช พระราชา. 
คามโภชโก, 
โภคนครํ ภุญฺชติ, 
ปริภุญฺชติ โภชนํ. 
ภุตฺโต, ภุตฺตาวี ผู้บริโภค.

มูลานิ วิภุชติ ฉินฺทตีติ มูลวิภุโช, รโถ.

มยฺหํ วณฺณทานนฺติ อาภุชติ ย่อมทำในใจ.

ภุณฺฑติ.

ปภวติ.
ปภโว แดนเกิดก่อน, ต้นเหตุ, ต้นน้ำ.
หิมวตา ปภวนฺติ ปญฺจ มหานทิโย.
ปภู ผู้เป็นใหญ่. เทสสฺส ปภู อยํ ราชา.

ปราภวติ.
ปราภโว, ปราภวนํ ความพินาศ.
ทุวิชาโน ปราภโว.
ปราภวนฺตํ ปุริสํ.

ปริภาเวติ.
คนฺเธน ปริภาเวตฺวา.
สมฺมา ปริภาวิตานิ.

ปริวภติ.
ปริภโว, ปริภวนํ การดูหมิ่น.
ปริภวติ ปริภวียติ ปริภูโต ผู้ดูหมิ่น.

วิโภติ.

วิภาเวติ.
ตํปิ สพฺพํ วิภาวเย.
วิภาวนํ, วิภาวนา การอธิบาย, การชี้แจง.

ภวติ.
โภ, โภติ, โภนฺโต, ภนฺเต, ภทฺเท, ภูมิ. 
อิตฺถํ กิญฺจิปฺปการํ ภูโต ปตฺโตติ อิตฺถมฺภูโต.
จกฺขุภูโต,
ญาณภูโต.
ภวิสฺสนฺติ วชฺชี ภวิสฺสนฺติ วชฺชีติ อุทานํ อุทาเนติ.
สุขํ ภวติ ย่อมเสวย.
ถ้าลงการิตปัจจัย จะมีรูปเป็น ภาเวติ.

สมฺภาเวติ.
สมฺภาวนา การสรรเสริญ.
เอวํ มํ ชโน สมฺภาเวสฺสติ.
เถรา ภิกฺขู อายสฺมนฺตํ เรวตํ สยชาติยํ สมฺภาวีสุ.

สมฺภุณาติ. อภิสมฺภุณาติ ย่อมถึง.