พจนานุกรมธาตุ

มิหติ อุมฺมิหติ เมโฆ เมหนํ

• อุมฺมิหติ   ก. ถ่ายปัสสาวะ. คู่กับ อุหทติ ถ่ายอุจจาระ (ดู หท).
• เมโฆ  เมฆ, 'รดโลกด้วยน้ำฝน' วิ. มิหติ สิญฺจติ โลกํ วสฺสธาราหีติ เมโฆ - ส.
• เมหนํ  เมหน, ที่ลับหญิง, โยนี. =อิตฺถีนํ คุยฺหฏฺฐานํ - ส.

มิหติ สิญฺจติ โลกํ วสฺสํ ธรตีติ เมโฆ. 
อุมฺมิหติ. 
มิหติ อเนนาติ เมหนํ, คุยฺหงฺคํ ของลับ, ลึงค์. 
มิหิยเตติ วา เมหนํ. มุตฺตํ มูตร, ปัสสาวะ. 
มิหิยเต วา เมหนํ ถ่ายปัสสาวะ. 
ทารกา อุหทนฺติปิ อุมฺมิหนฺติปิ.

มิลายติ มิลาโน มิลายนฺโต

มาลา มิลายนฺติ. 
มิลายติ จนฺโท ทิวเส ทิวเส.

มิเลเฉติ, มิเลจฺฉยติ, มิลิจฺฉติ, มิเลจฺฉตีติ มิลกฺขุ ชาวป่า.

มิเลเฉติ มิลิจฺฉยติ  มิลกฺขุ-มิลกฺโข

• มิลกฺขุ, มิลกฺโข ชาวป่า, คนป่า, 'พูดอย่างเสียงสัตว์ร้อง' เป็นคนซึ่งมิได้รับความศึกษาเลย. 
  วิ. อพฺยตฺตวาจํ ภาสตีติ มิลกฺขุ หรือ -โข.  
  อา. ปจฺจนฺติเมสุ ชนปเทสุ ปจฺฉาชาโต โหติ มิลกฺเขสุ อวิญฺญาตาเรสุ - ส.

มิลจฺฉติ มิลกฺขุ-มิลกฺโข

• มิลกฺขุ, มิลกฺโข ชาวป่า, คนป่า, 'พูดอย่างเสียงสัตว์ร้อง' เป็นคนซึ่งมิได้รับความศึกษาเลย. 
  วิ. อพฺยตฺตวาจํ ภาสตีติ มิลกฺขุ หรือ -โข.  
  อา. ปจฺจนฺติเมสุ ชนปเทสุ ปจฺฉาชาโต โหติ มิลกฺเขสุ อวิญฺญาตาเรสุ - ส.

มิเลเฉติ, มิเลจฺฉยติ, มิลิจฺฉติ, มิเลจฺฉตีติ มิลกฺขุ ชาวป่า.

มิเลฏติ. 
มิเลฑ ธาตุ ก็มี.

มิเลฏติ

มิเลวติ.

มิเลวติ

มยติ. วินีมยติ. 
วินิมโย การซื้อขายแลกเปลี่ยน

มียติ. 
มิยเต หญฺญเตติ มีโน ปลา. 
มินาติ กุจฺฉิเตนากาเรน มจฺเฉ มีนนฺติ หึสนฺติ เตนาติ กุมีนํ อวน, แห. 
มีโร ทะเล.

มีลติ จกฺขุ. 
นิมีลติ. 
มีลนํ, นิมีลนํ การหลับตา. 
มีเลติ, มีลยติ.

มีลติ จกฺขุ. 

นิมีลติ. 
มีลนํ, นิมีลนํ การหลับตา. 

มีเลติ, มีลยติ.

อุมฺมีลติ. 
อุมฺมีลนํ การเปิดตา, ลืมตาขึ้น

มีวติ. 
มีวโร ผู้ชอบเบียดเบียน, ทรมาน.

มวติ มุขํ ปมุขํ ปมุโข ปาโมกฺโข มุนิ

• มุขํ  นป. ปาก, หน้า; ประธาน, หัวหน้า; อุบาย, เหตุ; เป็นประถม. [จาก มุ นี้ ข ปัจ. - สูจิ].
• ปมุขํ  นป. ประมุข, ระเบียงเรือน [ป+มุข].
• ปมุโข  ป. ประมุข, ประเสริฐ, เลิศ, เป็นประธาน, เป็นหัวหน้า [ป+มุข].
• ปาโมกฺโข  ป. ปาโมกข์, ประเสริฐ, เลิศ, เป็นประธาน, เป็นหัวหน้า
• มุนิ  ป. มุนี, นักปราชญ์, 'ผูกจิตไม่ให้ไปสู่ชั่วได้.' 
  วิ. อตฺตโน จิตฺตํ มุนาติ (หรือ มวติ) พนฺธติ ราคโทสาทิวสํ คนฺตุํ น เทตีติ มุนิ - ส. (ที่แปลว่า 'ผู้รู้' ดู มุน).

มุนาติ มุขํ ปมุขํ ปมุโข ปาโมกฺโข มุนิ

• มุขํ  นป. ปาก, หน้า; ประธาน, หัวหน้า; อุบาย, เหตุ; เป็นประถม. [จาก มุ นี้ ข ปัจ. - สูจิ].
• ปมุขํ  นป. ประมุข, ระเบียงเรือน [ป+มุข].
• ปมุโข  ป. ประมุข, ประเสริฐ, เลิศ, เป็นประธาน, เป็นหัวหน้า [ป+มุข].
• ปาโมกฺโข  ป. ปาโมกข์, ประเสริฐ, เลิศ, เป็นประธาน, เป็นหัวหน้า
• มุนิ  ป. มุนี, นักปราชญ์, 'ผูกจิตไม่ให้ไปสู่ชั่วได้.' 
  วิ. อตฺตโน จิตฺตํ มุนาติ (หรือ มวติ) พนฺธติ ราคโทสาทิวสํ คนฺตุํ น เทตีติ มุนิ - ส. (ที่แปลว่า 'ผู้รู้' ดู มุน).

มุนาติ เตนาติ มุขํ, ลปนํ ปาก, การพูดป้อยอ.

มุญฺจติ ปฏิมุญฺจติ มุญฺจนํ โมจนํ โมโจ ปโมจนํ การิต-โมเจติ โมจยติ

• มุญฺจติ  
  อา. มิคํ พนฺธนา มุญฺจติ ปล่อยมฤคจากเครื่องผูก - ส.
• ปฏิมุญฺจติ  ก. สวม, ครอบ, งวม [ปฏิ+มุจ] 
  อา. อุณฺหีสํ สีเส ปฏิมุญฺจิตฺวา สวมมงกุฏที่ศีรษะ (สรภงฺคชาตก).
• โมโจ  น. กล้วยชนิดหนึ่ง, กล้วยมีเมล็ด, =อฏฺฐิกฺกทลิรุกฺโข - ส.
• ปโมจนํ  
  อา. ทุกฺขปฺปโมจนํ ปลดทุกข์, เปลื้องทุกข์ - ส.

มุจฺจติ อธิมุจฺจติ มุตฺติ วิมุตฺติ

• มุจฺจติ  
  อา. ทุกฺขโต มุจฺจติ พ้นจากทุกข์ - ส.
• อธิมุจฺจติ  ก. น้อมใจไป [อธิ+มุจ] 
  อา. สทฺธาย อธิมุจฺจติ น้อมใจไปด้วยศรัทธา - ส.
• วิมุตฺติ  อิ. ความพ้นทุกข์, พระนิพพาน [วิ+มุจ].

มุญฺจติ มิคํ พนฺธนา. 
โมโจ กล้วยป่า.

ทุกฺขา มุจฺจติ, อธิมุจฺจติ. ปมุจฺจติ. มุตฺตาหํ สพฺพปาเสหิ. มุตฺติ, วิมุตฺติ นิพพาน.