พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ Sort descending | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
มจฺจ |
คหเณ ถือเอา |
ในกวิกัปปทุมะแสดงเป็น ภูวาทิคณิกะ มจฺจติ. |
จุร (เณ ณย) | |
มชฺช |
สุทฺธิโสธนภูสเน หมดจด; ชำระ, ปัดกวาด, ขัด, ถู; ประดับ |
มชฺชติ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
มชฺช |
สํสุทฺธิยํ 'ทำให้หมดจด,' กวาด, เช็ดถู, ชำระ |
มชฺชติ สมฺมชฺชติ มชฺชนํ สมฺมชฺชนํ |
ภู (อ) [ธป] |
|
มชฺช |
โสเจยฺย; อลงฺกาเรสุ ทำให้สะอาด, ประดับ, ตกแต่ง |
มชฺเชติ มชฺชยติ สมฺมชฺเชติ สมฺมชฺชยติ สมฺมชฺชา |
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
มญฺจุ |
คตฺยํ ไป, ถึง, บรรลุ |
มญฺจติ. มญฺจิตฺวา. |
ภู (อ) | |
มญฺจุ |
คติยํ ไป, ถึง, เป็นไป |
มญฺจติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
มญฺช |
สทฺทมชฺชาสุ ทำเสียง, ออกเสียง; ปัดกวาด, ขัด, ถู |
มญฺเชติ, มญฺชยติ. ธาตุนี้ ในโถมนิธิกำหนดเป็น ภูวาทิคณิกะ เช่น มญฺชติ. มญฺชโร ต้นงา. |
จุร (เณ ณย) | |
มฏ |
อวสีทเน จมลง, ดำลง |
มฏติ. |
ภู (อ) | |
มฐ |
วาสมทฺทเนสุ อยู่; ย่ำยี |
มฐติ วสติ เอตฺถาติ มโฐ ที่อยู่. |
ภู (อ) | |
มฐ |
นิวาเส อยู่. อาศัย |
มฐติ มโฐ |
ภู (อ) [ธป] |
|
มฐ |
โสเก แห้ง, เศร้าโศก |
มฐติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
มฐิ |
อุกฺกณฺฐเน อยู่อย่างเกียจคร้าน, เบื่อหน่าย |
มณฺฐติ. |
ภู (อ) | |
มฑิ |
ภาคเวฐสุทฺธิภูเส แบ่ง; ผูกรัด; หมดจด; ประดับ |
ชลํ มณฺฑติ มณฺเฑติ วิภูเสตีติ มณฺฑูโก กบ. |
ภู (อ) | |
มฑิ |
ภูสนโมทเน ประดับ; ยินดี, ปลื้มใจ |
มณฺเฑติ มณฺฑิยตีติ วา มณฺฑโป, ชนนิลโย. |
จุร (เณ ณย) | |
มฑิ |
มชฺชเน ทำให้สะอาด |
มณฺฑติ มณฺฑนํ |
ภู (อ) [ธป] |
|
มฑิ |
เวฐเน พัน, พัวพัน, ล้อม, ห้อม |
มณฺฑติ มณฺฑลํ
|
ภู (อ) [ธป] |
|
มฑิ |
ภูสายํ; หสเน จ ประดับ, ตกแต่ง; หัวเราะ, รื่นเริง |
มณฺเฑติ มณฺฑยติ มณฺโฑ มณฺฑนํ มณฺฑิโต
|
จุร (เณ ณย) [ธป] |
|
มณ |
หึสายํ เบียดเบียน |
มิณติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
มณ |
จาคหึสากูเช สละ, แบ่งปัน; เบียดเบียน; ร้องคำราม |
เวรํ มณตีติ เวรมณิ, ปชหติ หึสติ วินาเสตีติ อตฺโถ. |
ภู (อ) | |
มณ |
สทฺเท ร้อง, กล่าว |
มณติ มณิโก |
ภู (อ) [ธป] |
|
มณ |
จาเค ปล่อย, สละ, ละ |
มณติ เวรมณี
|
ภู (อ) [ธป] |
|
มตฺถ |
วิโลเฬ กวน, ทำให้วุ่นวาย, รบกวน |
มถติ, มตฺถติ, อภิมตฺถติ. |
ภู (อ) | |
มตฺถ |
วิโลฬเน กวน, รบกวน, ทำให้วุ่นวาย, กำจัด |
มตฺถติ มถติ อภิมตฺถติ มตฺถํ อา. |
ภู (อ) [ธป] |
|
มถ |
วิโลเฬ กวน, ทำให้วุ่นวาย, รบกวน |
มถติ, มตฺถติ, อภิมตฺถติ. |
ภู (อ) | |
มถ |
วิโลฬเน กวน, รบกวน, ทำให้วุ่นวาย, กำจัด |
มตฺถติ มถติ อภิมตฺถติ มตฺถํ อา. |
ภู (อ) [ธป] |