รมุ

รมติ อารมติ รติ รมณํ รโต อาราโม อารมฺมณํ รโถ

• อาราโม  ป. อาราม, สวน, อุทยาน; วัด, ที่อยู่ของบรรพชิต, 'ที่รื่นรมย์.'
  อารมฺมณํ  นป. อารมณ์ เช่นรูป เป็นที่เล่น หรือ เห็นของจักษุ  เสียง เป็นที่เล่น หรือ ฟังของหู ฯลฯ [อา+รมุ-สูจิ].
  รโถ  ป. รถ, 'เครื่องเพลิน' [จาก รมุ นี้ - สูจิ].

รมุ ประกอบอุปสัค มีเนื้อความแปลกไปจากเดิม ดังนี้:-
วิรมติ ปฏิวิรมติ, อุปรมติ ก. เว้น, งด, ละ. [วิ+รมุ. ปฏิ+วิ+รมุ. อุป+รมุ]  รูปนาม วิรติ ปฏิวิรติ อุปรติ เวรมณี วิรมณํ.  รูป กค. วิรโต ปฏิวิรโต อุปรโต - ส.