พจนานุกรมธาตุ

จุณฺเณติ จุณฺณํ ผง, แป้ง, ของที่ป่นละเอียด. 
สณฺจุณฺณปติตา. 
คนฺธจุณฺโณ.

โจตติ

โจเทติ โจทยติ โจทิโต

• โจทโก ป. โจทก์, ผู้ทักท้วง, ผู้ถาม.
• จุทิตโก ป. ผู้ที่เขาทักท้วง, จำเลย, ผู้แก้.

โจเทติ. 
โจทนา คำท้วง, การฟ้อง. 
โจทโก ผู้ทักท้วง, ผู้ฟ้อง. 
โจทยติ วา วาณํ จาโป. 
อานนฺโท พุทฺธโจทิโต. 
โจทิตา เทวทูเตหิ

โจปติ

โจปติ. 
โจปนํ การไหว. 
โจปนกาโย. 
จุปติ เอกตฺถ น ติฏฺฐตีติ จปโล คนกลับกลอก.

จุมฺพติ จุมฺพนํ จุมฺพิตฺวา

อา. ปุตฺตํ มุทฺธนิ จุมฺพติ จุมพิตบุตรที่ศีรษะ;  มุเข จุมฺพติ จุบที่ปาก หรือ หน้า - ส.

ธาตุนี้ คำไขแสดงชัดว่า เป็นอาการแห่งปาก ซึ่งได้แก่จุบ ไม่ใช่จูบ.
ถ้าจะแปลคำ จูบ เป็นบาลี ต้องได้แก่ ฆายติ, ฆายนํ ซึ่งเป็นอาการแห่งจมูก.
ในทางบาลี เมื่อกล่าวถึงอาการเช่นนี้ ใช้ จุมฺพติ จุบ เป็นพื้น น้อยนักที่จะใช้ ฆายติ จูบ
ถึงดังนั้น นานๆ ก็มีบ้าง ซึ่งมีทั้ง 2 อาการ เช่น อาลิงฺคิตฺวา ตํ สีเส ฆายิตฺวา จุมฺพิตฺวา กอดรัด จูบ และจุมพิตเขาที่ศีรษะ (โสณนนฺทชาตก).

ปุตฺตํ มุทฺธนิ จุมฺพติ จุมฺพยติ วา จูบ. 
จุมฺพยติ. 
จุมฺพนํ จุมพิต, การจูบ.

ปุตฺตํ มุทฺธนิ จุมฺพติ จุมฺพยติ วา จูบ. 
จุมฺพยติ. 
จุมฺพนํ จุมพิต, การจูบ.

โจเรติ โจรยติ โจเรตุํ โจรยิตุํ โจเรตฺวา โจรยิตฺวา

• โจโร ป. โจร (ชาย).
• โจรี อิ. หญิงโจร.
• โจริกา อิ. กิริยาแห่งโจร. ความเป็นขโมย.

โจเรติ, โจรยติ. 
โจโร, โจรี. 
โจริกาย หรติ.

โจเรติ, โจรยติ. 
โจริกาย หรติ. 
โจรติ. 
โจโร โจร, ผู้ร้าย. 
โจรี นางโจร.

จุลฺลติ

จุลฺลติ.

จุสติ

โจเฬติ โจฬยติ

จูยฺยเต อคฺคิ อินฺธนํ.

ฉฏฺเฏติ ฉฏฺฏยติ ฉฏฺฏโก

อา. 
สเจ โส ฉฏฺฏติ ถ้าภิกษุนั้นทิ้งเสีย. 
รูปิยฉฏฺฏโก ภิกษุผู้ทิ้งรูปิย (เงิน) - ส.
 

สเจ โส ฉฏฺเฏติ, อิจฺเจตํ กุสลํ, โน เจ ฉฏฺเฏติ, รูปิยฉฏฺฏโก สมฺมนิตพฺโพ. 
ปุปฺผฉฏฺฏโก. 
ฉฑฺเฑติ. 
ฉฑฺฑนโก, ฉฑฺฑิโต ผู้ทิ้ง, ผู้ขนย้าย.

ฉฑฺเฑติ ฉฑฺฑยติ ฉฑฺฑนโก ฉฑฺเฑตฺวา ฉฑฺฑยิตฺวา ฉฑฺฑิโต

ในที่นี้ควรสังเกตว่า ในยุคนี้ใช้แต่รูป ฉฑฺฑ รูปเดียว  ฉฏฺฏ ไม่ได้ใช้กันเลย 
แต่เมื่อว่าตาม ส. นี้ จะได้ความว่าครั้งก่อนใช้กันทั้ง 2 รูป.

สเจ โส ฉฏฺเฏติ, อิจฺเจตํ กุสลํ, โน เจ ฉฏฺเฏติ, รูปิยฉฏฺฏโก สมฺมนิตพฺโพ. 
ปุปฺผฉฏฺฏโก. 
ฉฑฺเฑติ. 
ฉฑฺฑนโก, ฉฑฺฑิโต ผู้ทิ้ง, ผู้ขนย้าย.