พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ Sort descending | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
คล |
อสฺเน กิน |
คลติ อสฺนาติ อชฺโฌหรติ เอเตนาติ คโล ลำคอ |
ภู (อ) | |
คส |
ภกฺขเณ กิน |
คสติ. คสยติ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
คสุ |
อทเน กิน, กลืนกิน |
คสติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
คห |
คหเณ ถือ, จับ, ยืด, กุม |
คหติ ปคฺคหติ ปคฺคโห ปคฺคาโห
|
ภู (อ) [ธป] |
|
คห |
อุปาทาเน (คหเณ) ถือ, จับ, ยืด, กุม |
คณฺหติ-คณฺหาติ เฆปฺปติ ส. แสดงบทมาลาอย่างสั้นๆ ว่า ที่เป็น เฆปฺปติ คือแปลง คห เป็น เฆ แล้วลง ปฺป ปัจ. คห ธาตุ ที่ประกอบด้วยอุปสัค มีความเป็นต่างๆ กัน ดังนี้
อา. |
คห (ณฺหา ปฺป) [ธป] |
|
คห |
ทุพฺโพเธ รู้ได้ยาก |
คเหติ, คหยติ. |
จุร (เณ ณย) | |
คห |
อาทาเน ถือเอา, ยึดเอา |
คณฺหติ, คณฺหาติ, เฆปฺปติ. คห ธาตุที่มีอุปสัคเป็นบทหน้าจะมีรูปต่างๆ ดังนี้ |
ภู (อ), คห (ณฺหา ปฺป), จุร (เณ ณย) | |
คฬ |
ปคฺฆเร ไหลออก, ซึมออก, หยดออก |
คฬติ. |
ภู (อ) | |
คา |
คติยํ ไป, ถึง, เป็นไป |
คาติ คานํ
|
ภู (อ) [ธป] |
|
คา |
สทฺทคติโถมนชาติสุ ทำเสียง; ไป, ถึง, บรรลุ; สรรเสริญ; เกิด |
คายนฺติ เอตฺถาติ คาโม. สํวสโถ หมู่บ้าน. |
ภู (อ) | |
คา |
สทฺเท 'ออกเสียง,' ร้อง ฯลฯ |
ธาตุนี้ให้ดูเทียบ เค-สทฺเท ใน ธาตุปฺ. เล่มก่อน [เค1 เค2- pd] แต่หมวดต่างกัน จึงนำมาลงไว้. |
ทิว (ย), สุ (ณุ ณา อุณา), กี (นา) [ธป] |
|
คาธ |
ปติฏฺฐา; นิสฺสย; คนฺเถสุ เป็นที่พึ่ง; เป็นที่อาศัย; ร้อยกรอง, แต่ง |
คาธติ คาโธ อา. คาธํ กตฺตา. คมฺภีรโต อคาธํ - ส. |
ภู (อ) [ธป] |
|
คาธ |
ปติฏฺฐิจฺฉาคนฺเถ ที่ตั้งอยู่, ปรารถนา; แต่ง, ประพันธ์ |
คาธติ ย่อมหยั่งลง, ตั้งมั่น. |
ภู (อ) | |
คาหุ |
วิโลฬเน รบกวน, กวน, ทำให้ปั่นป่วน |
คาหติ คาโห อา. |
ภู (อ) [ธป] |
|
คาหู |
วิโลฬเน กวน, คน |
คาหติ. |
ภู (อ) | |
คิ |
สทฺเท 'ออกเสียง,' ร้อง ฯลฯ |
ธาตุนี้ให้ดูเทียบ เค-สทฺเท ใน ธาตุปฺ. เล่มก่อน [เค1 เค2- pd] แต่หมวดต่างกัน จึงนำมาลงไว้. |
ทิว (ย), สุ (ณุ ณา อุณา), กี (นา) [ธป] |
|
คิธุ |
อภิกงฺขายํ 'อยากจัด,' กำหนัด, ยินดี, รักใคร่ |
คิชฺฌติ คิชฺโฌ คิทฺโธ เคโธ
|
ภู (อ) [ธป] |
|
คิธุ |
อภิกาเม ต้องการอย่างยิ่ง, อยากจัด, กำหนัดมาก |
คิชฺฌติ. |
ทิว (ย) | |
คิร |
นิคฺคิรเณ ไหลออก, คาย |
คิรติ คิริ
|
ภู (อ) [ธป] |
|
คิร |
นิคิเร กลืนกิน |
เภสชฺชาทีนิ วตฺถูนิ คิรตีติ คิริ. |
ภู (อ) | |
คิล |
อชฺโฌหรเณ กลืนกิน, กิน |
คิลติ คิลิโต |
ภู (อ) [ธป] |
|
คิล |
นิคิเร กลืนกิน |
เภสชฺชาทีนิ วตฺถูนิ คิรตีติ คิริ. |
ภู (อ) | |
คิเล |
ปีติกฺขเย 'หมดสำราญ' ไม่สบาย, เจ็บไข้ |
คิลยติ คิลาโน เคลญฺญํ
|
ภู (อ) [ธป] |
|
คิเล |
กิลเม ลำบาก, เหน็ดเหนื่อย, ไม่สดชื่น |
คิลายติ. |
ภู (อ) | |
คิเลว |
เสเว เสพ, คบหา |
ภู (อ) |