พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ Sort descending | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
ขาท |
ภกฺขเน กิน, เคี้ยวกิน, กัดกิน |
ขาทติ ขาทิกา ขาทนํ ขชฺชํ ขาทนียํ ขนฺธา กมฺม-ขชฺชติ อา.
* กปปญฺจสูทนี ภาค 3/617 ตอนแก้พาลปณฺฑิตสูตร ว่า อญฺญมญฺญขาทิกาติ อญฺญมญฺญขาทนํ. |
ภู (อ) [ธป] |
|
ขาทิ |
ปริฆาเต ฆ่า, กำจัด, ประหาร |
ขนฺทติ. |
ภู (อ) | |
ขาทิ |
ปริฆาเต (สมนฺตโต หนเน) ฆ่า, กำจัด, ประหาร |
ขนฺทติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
ขิ |
โกเธ โกรธ, เคือง |
อุชฺฌายนฺติ ขิยนฺติ วิปาเจนฺติ |
ทิว (ย) | |
ขิ |
ขเย สิ้นไป |
ขิยนธมฺมํ ขียติ. |
ภู (อ), ทิว (ย), สุ (ณุ ณา อุณา) | |
ขิ |
คเต ไป, ถึง, บรรลุ |
ขียติ. ขิณาติ. |
ภู (อ), กี (นา) | |
ขิ |
นิวาเส อยู่อาศัย |
ขิยติ, ขิยฺยติ. ขิยตีติ นิวสติ. |
ภู (อ), ทิว (ย) | |
ขิ |
อิสฺสเร เป็นใหญ่ |
ขิยติ (แปลง อิ เป็น อิย) |
ทิว (ย) | |
ขิ |
คติยํ ไป, ถึง, เป็นไป |
ขินาติ อติขิโณ ขํ ที่เป็น ณ ทุกรูป คือ แปลง น เป็น ณ - ส.
|
กี (นา) [ธป] |
|
ขิช |
อพฺยตฺตสทฺเท ออกเสียงไม่ชัด, ร้อง |
ขิชติ |
ภู (อ) [ธป] |
|
ขิฏ |
ภยภาเย กลัว; ให้กลัว |
เขฏติ. |
ภู (อ) | |
ขิฏ |
อุตฺตาสเน สะดุ้ง, หวาดเสียว |
เขฏติ อาเขฏโก เขโฏ อุกฺเขฏิโต สมุกฺเขฏิโต
* สํ. ขิฏ |
ภู (อ) [ธป] |
|
ขิฑ |
ภยภาเย กลัว; ให้กลัว |
เขฏติ. |
ภู (อ) | |
ขิณ |
ขเย สิ้นไป |
ขิณุเต, ขิณติ. |
ภู (อ) | |
ขิณ |
วเธ ฆ่า, เบียดเบียน |
ขิโณติ. |
ตน (โอ ยิร) | |
ขิณุ |
หึสายํ เบียดเบียน |
ขิโณติ |
ตน (โอ ยิร) [ธป] |
|
ขิท |
ฆาตเน ฆ่า |
ขิทติ ทุฏฺฐํ ราชา. |
ภู (อ) | |
ขิท |
ตเส สะดุ้ง, หวาดกลัว |
ขิชฺชติ. |
รุธ (ํอ), ทิว (ย) | |
ขิท |
ทีนภาเว ลำบาก, เหน็ดเหนื่อย |
ขิชฺชติ. |
ทิว (ย) | |
ขิท |
อสหเน ไม่อดกลั้น หรือ อดกลั้นไม่ได้
|
ทิว (ย) [ธป] |
||
ขิทิ |
อวยเว แยกเป็นส่วนๆ |
ขินฺทติ |
[ธป] | |
ขิทิ |
ทีนิเย (ทีนภาเว) ลำบาก, เหน็ดเหนื่อย, เป็นทุกข์ |
ขิชฺชติ ขินฺโน เขโท อา. |
ทิว (ย) [ธป] |
|
ขิป |
ฉฑฺฑเน ซัดไป, ขว้าง, ทิ้ง |
ขิปติ, |
ภู (อ), ทิว (ย), สุ (ณุ ณา อุณา) | |
ขิป |
อพฺพฺยตฺตสทฺเท พูดไม่ชัด |
ขิปติ. |
ภู (อ) | |
ขิป |
เปรเณ (จุณฺณีกรเณ) ทำให้ละเอียด, บด |
เขปติ เขปโก |
ภู (อ) [ธป] |