พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ยัดไส้ |
น. อนฺโตปูรณ., | |||
ยัน |
ก. อุปฺปีเฬติ โอปีเฬติ ถิรีกโรติ ทฬฺหีกโรติ | |||
ยันกัน |
ก. อญฺญมญฺญํ นิสฺสยติ | |||
ยันต์ |
น. ปริตฺตาณวตฺถ., | |||
ยับ |
(ย่น) | ดู ย่น. | ||
ยับ |
(เสียหายมาก) | น. ปลย. ปลุชฺชน., วิลย., ก. วิลียติ นสฺสติ วินสฺสติ, วิลยํ ยาติ |
||
ยับยั้ง |
น. อาวรณ., นิวารณ., วิกฺขมฺภน., วินิคฺคห. นิวตฺตน., สนฺนิรุมฺภน., ปฏิโรธ. นิเสธ. ปฏิพาหน., พาธน., ค. วิกฺขมฺภิต ก. อาวรติ นิวาเรติ ปฏิพาหติ วิกฺขมฺภติ นิเสเธติ สนฺนิรุมฺภติ โอรุมฺเภติ ปฏิเสเธติ นิวตฺเตติ |
|||
ยับยั้งอยู่ |
ก. วีตินาเมติ | |||
ยับเยิน |
น. ปลย. ปลุชฺชน., วิลย., ก. วิลียติ นสฺสติ วินสฺสติ, วิลยํ ยาติ |
|||
ยั่งยืน |
ก. ถิรตา, ธุวตฺต., ถาวรตฺต., ค. ถิร ธุว จิรฏฺฐายี ถาวร |
|||
ยั่ว |
น. กลหาย อวฺหาน., ก. ปโกเปติ |
|||
ยั่วน้ำลาย |
ก. ลาลํ ชเนติ | |||
ยั่วยวน |
น. เหลา, เหฬา, ปโลภน., ค. อพฺยาเสก อเสจน กามูปสญฺหิต ก. ปโลเภติ, วิลาสํ ทสฺเสติ, วิลสติ, ปโลเภติ |
|||
ยั่วยุอารมณ์ |
น. ปโกปน., ก. ปโกเปติ โรเสติ |
|||
ยั่วสวาท |
ก. วิลสติ, วิลาสํ ทสฺเสติ, หาวํ ทสฺเสติ | |||
ยั่วเย้า |
น. ปริหาสเกฬิ, | |||
ยั่วใจ |
ค. มโนหร ก. ปโลเภติ |
|||
ยั่วให้โกรธ |
น. ปโกปน., ก. ปโกเปติ โรเสติ |
|||
ยั้ง |
ก. ฐเปติ วิรมติ วิคจฺฉติ, อายตึ น คจฺฉติ, อายตึ น กโรติ | |||
ยั้วเยี้ย |
ค. วฺยากุล สงฺกิณฺณ |