พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ยอมทำตาม |
ค. อนุวตฺตี วิเธยฺย อสฺสว สุวจ ก. อนุวตฺตติ อนุกโรติ |
|||
ยอมพลีชีพเพื่อศาสนา |
น. สทตฺเถ ชีวิตปริจฺจาค. ค. ปริจฺจตฺตชีวิต |
|||
ยอมมอบตัว |
ก. อตฺตาธีนตฺตํ ยาติ | |||
ยอมรับ |
น. อธิวาสน., ปฏิคฺคหน., สมฺปฏิจฺฉน., ปฏิชานน., สมฺมติ, สาทิยนา, สมฺมตตฺต., | |||
ยอมรับคำ |
ก. กถํ คณฺหาติ | |||
ยอมรับผิด |
ก. สมฺปฏิจฺฉติ | |||
ยอมรับฟัง |
น. อสฺสวตา ค. อสฺสว อนุวตฺตก |
|||
ยอมรับว่าถูก |
น. สมฺปฏิจฺฉติ อนุชานาติ | |||
ยอมรับสารภาพ |
น. วชฺชปกาสน., อาปตฺติเทสนา, ก. สกวชฺชํ อาวิกโรติ, อาปตฺตึ เทเสติ |
|||
ยอมรับโทษ |
ก. โทสํ ปฏิชานาติ | |||
ยอมรับได้ |
ค. ปเวสนีย สมฺปฏิจฺฉิย | |||
ยอมรับไม่ได้ |
ค. อสมฺปฏิจฺฉิย | |||
ยอมอนุญาต |
ก. โอกาสํ เทติ | |||
ยอมแพ้ |
น. วสงฺคมน., ปรวสคมน.,สำ. มิถุปฏิญฺญาย สตฺตุวสำ คจฺฉติ | |||
ยอมให้ |
น. อนุปฺปทาน., อธิการทาน., วรทาน., สมฺปทาน., ก. สหติ ขมติ อนุปฺปทาติ อนุมญฺญติ |
|||
ยอมให้รับใช้ |
ก. อุปฏฺเฐติ | |||
ยอมให้อยู่หน้า |
ก. ปุรกฺขโรติ | |||
ยอมให้เข้าร่วมอีก |
น. ปุนนฺโตกรณ., ก. ปุน สมฺปฏิจฺฉติ |
|||
ยอแสง |
ค. มนฺทรํสิก | |||
ยะโฮวาห์ |
(Jehovah) | น. โลกมาปก. |