พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
มีขอบเขตจำกัด |
ค. ปริยนฺตวนฺตุ ปริยนฺติก ปริจฺฉินฺน ปริมิต ตีริต วิ. สมริยาทํ สปริจฺเฉทํ |
|||
มีขาโก่ง |
ค. วงฺกชาณุก วงฺกปสท | |||
มีขึ้น |
ก. ภวติ ขายติ ปฏิภาติ | |||
มีข้ออ้างอิง |
ค. สาปเทส | |||
มีข้าวกล้าดี |
ค. สุสสฺส | |||
มีข้าวกล้าเสียหาย |
ค. ทุสฺสสฺส | |||
มีคนเท่าไร |
น. กิตฺตกา มนุสฺสา. | คำถาม | ||
มีครรภ์ |
ค. สคพฺภ สญฺชาตคพฺภ | |||
มีครรภ์แก่ |
ค. ครุคพฺภ | |||
มีความ |
(ถูกฟ้อง) | ค. จุทิตก | ||
มีความกระตือรือร้น |
ค. อุสฺสุกฺก อุสฺสุกฺกชาต ฉนฺทิก ฉนฺทีกต | |||
มีความคิด |
(ฉลาด) | ค. มติมนฺตุ (มติมา) | ||
มีความคิดเป็นอิสระ |
ค. อพทฺธมติก | |||
มีความคิดเหมือนกัน |
ค. สมจิตฺต สมานจฺฉนฺท สมานชฺฌาสย | |||
มีความคุ้นเคย |
ค. วิสฺสาสิก | |||
มีความจงใจ |
ค. สญฺเจตนิก | |||
มีความชัดเจนในตัว |
ค. สยํสิทฺธ | |||
มีความดีความชอบ |
ค. กุสลุปฺปาทก | |||
มีความตะขิดตะขวงใจ |
ค. กุกฺกุจฺจก | |||
มีความตายเป็นที่สุด |
ค. มรณนฺต มรณนฺติก |