พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
มาตราวัดชั่งตวง |
น. ฆนมาน., | |||
มาตราส่วน |
น. องฺกิตปริมาณ., | |||
มาตรแม้นว่า |
นิ. เจ สเจ ยทิ อถ | |||
มาตลี |
น. มาตลิ. | |||
มาตุฆาต |
น. มาตุฆาต. | |||
มาตุภูมิ |
ดู ชาติภูมิ. | |||
มาตุรงค์ |
ดู แม่.
มาตุรงค์, มาตุเรศ (กลอน) น. แม่. |
|||
มาถึง |
น. อาคมน., ปาปุณน., อุปคมน., ก. อาคจฺฉติ ปาปุณาติ ปปฺโปติ อวสรติ อุปคจฺฉติ |
|||
มาทางทิศเหนือ |
(ลมพัด) | ค. อุตฺตรทิสิก | ||
มานะ |
(ถือตัว) | น. มาน. | ||
มานะ |
(พยายาม) | น. วายาม. ปรกฺกม. อุสฺสาห. อุยฺยาม. | ||
มานะ |
(ตั้งใจ) | น. ปณิธาน., มานส., อธิฏฐาน., จิตฺตาโภค. | ||
มานะจองหอง |
ดู จองหอง. | |||
มานัต |
น. มานตฺต., | |||
มานุษยวิทยา |
น. มาณววิชฺชา, | |||
มาบ |
น. นินฺนภูมิ, | |||
มาพร้อมกัน |
น. สมฺปโยค. สมวาย. | |||
มายา |
น. มายา, มรีจิกา, | |||
มายากล |
น. มายา, สมฺพรี, อินฺทชาล., | |||
มาร |
น. มาร. อวิคฺคห. กาม. มโนภู. มทน. อนฺตก. วสวตฺตี. ปาปิมนฺตุ. ปชาปติ. ปมตฺตพนธุ. กณฺห. นมุจิ. อสุร. กมฺมาร. อนงฺค. ปชา, |