พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
มั่นใจตนเอง |
ค. วิสารท | |||
มั่นใจมาก |
ค. นิสฺสงฺก เอกนฺตภาวี | |||
มั่วสุม |
ก. มิสฺเสติ มิสฺสีภวติ | |||
มั่วโลกีย์ |
น. กามาเวส. กามาสตฺต. ทุราจาร. | |||
มา |
น. อาคม. อาคมน., อาคติ, ค. อาคต อายาต ปตฺต ก. อาคจฺฉติ อายาติ เอติ ปาปุณาติ |
|||
มาก |
น. พาหุลฺล., พหุลตฺต., อธิกตฺต ค. พหุ พหุล สมฺพหุล ฆฏ ภูริ ภูรี ปหุ ปหูต ปภูต ปจุร เยภุยฺย ภิยฺย เกวล ครุ วิปุล อจฺจุร อิภ อเนก อนปฺปก ปุถุ |
|||
มากกว่า |
ค. พหุตร กวิ. ปรํ (อุ. สตโต ปรํ ปโรสตํ) |
|||
มากกว่ามาก |
ค. พหุตรตฺถ | |||
มากขึ้น |
นิ. ภิยฺโย ภิยฺโยโส | |||
มากครั้ง |
นิ. พหุกฺขตฺตุํ | |||
มากถึงเพียงนี้ |
ค. เอตฺตก | |||
มากที่สุด |
ค. พหุตฺตม | |||
มากพอ |
ค. ปหุก ปหูต ปจุร ปโหนก อลํภูต อติเรก | |||
มากมาย |
น. พาหุลฺล., มหตฺต., เวปุลฺล., พหุลปฺปวตฺติ, ค. วิวิธ พหุวิธ นานากร อเนก อเนกวิธ อจฺจาธิก วิปุล นิ. ปาโย |
|||
มากยิ่ง, เกิน |
ค. ภุส อติสย ทฬฺห ติพฺพ เอกนฺต อติมตฺต อติริตฺต อธิก พาฬฺห นิ. อติ อตีว |
|||
มากอย่าง |
ค. พหุวิธ พหุเภท วิวิธ นานารูป | |||
มากเกินไป |
ค. อติพหุก อติมตฺต อติเรก อติพหุล ปมาณาติกฺกนฺต อธิกตร สีมาติกฺกนฺต อติพหุ นิ. อติวิย กวิ. อติเรกํ อติมตฺตํ อติพหุกํ อจฺจนฺตํ |
|||
มากเท่าที่ |
ค. ยตฺตกตตฺตก | |||
มากเท่าที่ต้องการ |
กวิ. ยาวทตฺถํ | |||
มากเท่านั้น |
ค. ตตฺตก |