พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
มดลูก |
น. คพฺภาสย. ชลาพุ. ชฐร. มาตุกุจฺฉิ, มาตุก., โยนิ, โกสาการวตฺถุ., | |||
มดแดง |
น. กิปิลฺลิกา, ปิปิลฺลิกา, ปิลก. ปิงฺคลกิปิลก. ตมฺพกิปิลฺลิกา, | สัตว์, แมลง, มด | ||
มติ |
น. มติ, วินิจฺฉย. ญตฺติ, ปฏิญฺญา, | |||
มติมหาชน |
น. มหาชนปฏิญฺญา, มหาชนนิจฺฉย. | |||
มติเสียงข้างมาก |
น. เยภุยฺยสิกา, | |||
มธุปายาส |
น. ปายาส. ปายส. ปรมนฺน., | |||
มธุรส |
น. มธุรส. มธุปาน., | |||
มน |
ค. นิคฺคล วฏฺฏ วฏฺฏุล | |||
มนตรี |
น. มติสจิว. มนฺติ. | |||
มนต์, มนตร์ |
น. มนฺต. เวท. สุติ, มายา, อินฺทชาล., | |||
มนต์เรียกช้าง |
น. หตฺถิกนฺต. | |||
มนต์ไล่ผี |
น. ภูตาปสารณ., | |||
มนัส |
น. มน. (ดู ใจ) | |||
มนิมนา |
ดู รีบด่วน. | |||
มนิลา |
น. เสตรชฺชุ, | |||
มนุษยชาติ |
น. มนุสฺสชาติ, ปชา, ชนตา, | |||
มนุษยธรรม |
น. มนุสฺสธมฺม. ปญฺจสีล., ทยา, | |||
มนุษยศาสตร์ |
น. มนุสฺสสตฺถ., มนุสฺสวิชฺชา, | ศาสตร์-วิทยา | ||
มนุษยสัมพันธ์ |
น. สงฺคห. สงฺคหธมฺม. | |||
มนุษยเทพ |
น. มนุสฺสเทว. |