พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
พลุ้ย |
ดู พุงพลุ้ย. | |||
พลู |
น. นาคลตา, นาควลฺลี, ตมฺพูล., ตมฺพูลี,
พลู น. ชื่อไม้เถา… |
ไม้เถา | ||
พลเมือง |
น. นาคร. นาคริก. ปชา, ปุรวาสี. ชน. ชนตา, วาสี. นิวาสี. | บุคคล | ||
พลเรือน |
น. อยุชฺฌกชน. | บุคคล | ||
พลเรือเอก |
น. นาวิกเสนาปติ. | บุคคล, ตำแหน่ง | ||
พลโลก |
น. โลก. โลกิก. | บุคคล | ||
พลไพร่ |
น. รฏฺฐวาสี. คหปติ. | บุคคล | ||
พล่อย |
น. อลิก., ปลาป. ค. อสเมกฺข นิ. สหสา |
|||
พล่าน |
(ลนลาน) | น. สาหสิกวุตฺติ, | ||
พล่าน |
(เดือด) | ค. อติเวคยุตฺต เผณุทฺเทหก อติจญฺจล | ||
พล่าม |
น. มุหุํภาสา, มุหุมฺภาสา, อนุลาป. วิลาป. วิปฺปลาป. ปชปฺปน., ค. วาจาล ปลาปี ก. วิปฺปลปติ ชปฺปติ, สมฺผํ กเถติ |
|||
พวก |
น. คณ. วคฺค. ปกฺข. | สมุหนาม | ||
พวกกระต่ายตื่นตูม |
ค. ภายนสีล ภีตพหุล | |||
พวกพ้อง |
น. พนฺธว. พนฺธุ. สชน. สโคตฺต. ญาติ. ญาตก. | |||
พวกพ้องเดียวกัน |
น. สหกมฺมิกคณ. | |||
พวกสังคมนิยม |
น. สมาชมฺโภควาที. สมาชหิตการี. | |||
พวกอนุรักษ์นิยม |
(conservative) | ค. จิรปฺปวตฺตก จิรานุปาลก สํรกฺขก สงฺขรณวิรุทฺธ | ||
พวกเดียวกัน |
ค. เอกภาคี เอกปกฺขิก | |||
พวง |
น. โคจฺฉก. ถพก. ทาม. | สมุหนาม | ||
พวงกุญแจ |
น. กุญฺจิกาถพก. | อุปกรณ์ |