พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ผิดหลักศิลปะ |
ค. อสิปฺปานุกูล | |||
ผิดหลักอนามัย |
ค. โรคุปฺปาทก อาโรคฺยนาสก โรคาวห อสปฺปาย | |||
ผิดหวัง |
น. วิสาท. เขท. อาสาภงฺค. | อารมณ์ความรู้สึก | ||
ผิดังนั้น |
นิ. ยนฺนูน | |||
ผิดเพี้ยน |
น. วิปลฺลาส. วิปฺปลฺลาส. อญฺญถาภาว. พฺยตฺตย., วิปริยย. วิปริยาส. ค. วิปรีต |
|||
ผิดเมีย |
น. ปรทารกมฺม., | บาปอกุศล | ||
ผิดเวลา |
น. อกฺขณ. วิกาล. กาลวิโรธ. ค. อกาลปยุตฺต กาลานนุรูป |
เวลา | ||
ผิดแผก |
น. เภท. | |||
ผิดใจ |
ค. วิมน อนภิรต อสนฺตุฏฺฐ อนตฺตมน | |||
ผิดในกาม |
น. อติจรณ., กามมิจฺฉาจรณ., กาเมสุมิจฺฉาจาร. ค. อติจารี กามมิจฺฉาจารี |
บาปอกุศล | ||
ผินหน้าเข้าหากัน |
ก. สมฺมุขิโน ภวนฺติ กวิ. สมฺมุขํ มุขามุขํ |
กิริยาอาการ | ||
ผิว |
น. ฉวิ, วณฺณ. | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ผิวขาว |
ค. โอทาตวณฺณ | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ผิวคล้ำ |
ค. กาฬวณฺณ | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ผิวงาม |
น. ฉวิวณฺณ. สุวณฺณตา, ค. ฉวิกลฺยาณ |
ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ผิวดำ |
ค. กาฬวณฺณ | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ผิวทอง |
ค. เหมวณฺณ หริจฺตจ กนกปฺปภ | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ผิวน้ำ |
น. ตล., ปิฏฺฐ., มตฺถก., | น้ำ | ||
ผิวปาก |
น. ทนฺตคีต., มุขกาหลนาท. | ดนตรี, เสียง | ||
ผิวพรรณเปล่งปลั่ง |
ค. สนฺนภจฺตจ | ร่างกายและส่วนประกอบ |