พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
น่าละอาย |
ค. ลชฺชนีย | |||
น่าสงสัย |
ค. สงฺกิย สงฺกนีย กงฺขนีย สงฺกสฺสร สาสงฺก สสนฺเทห ปุจฺฉิตพฺพ กวิ. สาสงฺกํ |
ลังเลสงสัยไม่แน่ใจ | ||
น่าสงสาร |
ค. การุณิก กรุณายิตพฺพ ทยิต วราก อนุกมฺปาชนก | |||
น่าสดุดี |
ค. โถมนีย โถมนารห | |||
น่าสนุก |
ค. มโนหร มนุญฺญ หาสนีย | |||
น่าสนใจ |
ค. โกตุหลิก มนสิกาตพฺพ | |||
น่าสมเพช |
ค. ทีน วราก วมฺภนีย | |||
น่าสยดสยอง |
ค. ภยานก | |||
น่าสรรเสริญ |
ค. ปาสํส ปสํสิย ปสํสนีย ปสํสารห สมฺภาวนีย โถมนีย โถมนารห | |||
น่าสลดใจ |
ค. สํเวชนีย อนุโสจนีย | |||
น่าสะดุ้งกลัว |
ค. ตาสนิย | |||
น่าสะพรึงกลัว |
ดู น่ากลัว. | |||
น่าหวาดเสียว |
ค. ภึสนก ตาสนิย อุพฺเพชนีย | |||
น่าหัวเราะ |
ค. หาสกร หาสชนก อุปหาสนีย | |||
น่าอยู่ |
ค. วาสารห | |||
น่าอันตราย |
ค. อนฺตรายกร | |||
น่าอับอาย |
ค. ลชฺชนก | |||
น่าอัศจรรย์ |
ค. อจฺฉร อจฺฉริย อจฺเฉร อพฺภุต อพฺภูต | |||
น่าอาย |
น. อยส, อกิตฺติ, ค. ลชฺชนก |
|||
น่าเกรงขาม |
น. คารวยุตฺตภย., ภยานกตฺต., ค. ภยานก ภยงฺกร ภีรว ก. สคารวภยํ ชเนติ |