พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ถูกละทิ้ง |
ค. ปริจฺจตฺต | |||
ถูกลืม |
ค. ปมุฏฺฐ | |||
ถูกสมัยนิยม |
ค. โลกโวหาโรจิต อาจารานุรูป | เวลา | ||
ถูกสะกด |
ค. โมหิต วสีกต | |||
ถูกสักหมาย |
ค. ลกฺขณาหต | |||
ถูกสุขลักษณะ |
ค. อาโรคฺยกร | |||
ถูกหลอก |
ค. วญฺจิต วญฺจนปฺปตฺต | หลอกลวง | ||
ถูกหลักอนามัย |
ค. อาโรคฺยวิชฺชายตฺต | |||
ถูกห่อหุ้ม |
ค. ปาลิคุณฺฐิม นิวุต โอผุฏ ปริโยนทฺธ ปฏิจฺฉนฺน | |||
ถูกอกถูกใจ |
ดู ถูกใจ, ชอบใจ | |||
ถูกเข้าสิง |
ค. อธิวตฺถ | |||
ถูกเฆี่ยน-โบย |
กกิ. อภิภูต ปริยาทินฺน ปเรต กสานิวิฏฺฐ กสาหต | |||
ถูกเบียดเบียน |
ค. ปีฬิต หต | |||
ถูกเปิดออก |
ค. อปารุต | |||
ถูกเผา |
ค. ฌตฺต ฌาม ฌาปิต ฑาหิต ก. อุปฑยฺหติ ฌายติ |
ไฟ | ||
ถูกเผาผลาญ |
ค. นิชฺฌาม | |||
ถูกเมฆบัง |
ก. เมเฆหิ ฉาเทติ | |||
ถูกเย้ยหยัน |
ก. นิมฺมานิยติ | |||
ถูกเรียก |
ก. วุจฺจติ | |||
ถูกเลี้ยงดู |
ค. ภฏ ภต ภริต ปุฏฺฐ โปสิต |